ملفالان تزریقی
برندهای دیگر ملفالان تزریقی
آلکاسل آلکران-ملفالان ملفالان (بیشتر...)
ملفالان تزریقی در چه مواردی مصرف میشود؟
درمان سرطان مولتیپل میلوماعلائم سرطان تخمدان
در چه مواردی ملفالان تزریقی را نباید مصرف کرد؟
الرژی
عوارض جانبی ملفالان تزریقی
ساپرس مغز استخوانکمخونیامنورهضعفتغییر احساس طعمتهوعسستیکاهش وزنریزش مو موقتیرقان
به موارد زیر در مورد مصرف ملفالان تزریقی توجه کنید!
موارد زیر را به پزشک اطلاع دهید: بیماریهای کبدی، کلیوی، سابقه تشنج، سابقه رادیوتراپی و شیمی درمانی، ضعف سیستم ایمنیتزریق ملفالان هیدروکلراید باید تحت نظارت یک پزشک واجد شرایط در استفاده از عوامل شیمی درمانی سرطان تجویز شود. سرکوب شدید مغز استخوان همراه با عفونت یا خونریزی ممکن است رخ دهد. ازمایشات کنترل شده که مقایسه ملفالان وریدی و خوراکی را نشان می دهد ، سرکوب مایلوس با فرمولاسیون وریدی بیشتر است. واکنشهای ازدیاد حساسیت ، از جمله انافیلاکسی ، تقریباً در 2٪ از بیمارانی که فرمولاسیون وریدی دریافت کرده اند ، رخ داده است. ملفالان در انسان سرطان خون است. ملفالان انحرافات کروموزومی را در شرایط in vitro و in vivo تولید می کند و بنابراین باید در انسان جهش زایی بالقوه در نظر گرفته شود.موارد مصرف و مصرف برای ملفالانتزریق ملفالان هیدروکلراید برای درمان تسکینی بیماران مبتلا به مولتیپل میلوما که درمان خوراکی برای انها مناسب نیست ، نشان داده شده است.موارد منع مصرفهیدروکلراید ملفالان برای تزریق نباید در بیمارانی که بیماری انها مقاومت قبلی نسبت به این عامل را نشان داده است ، استفاده شود. به بیمارانی که حساسیت به ملفالان را نشان داده اند ، نباید دارو داده شود.هشدارهابرای تزریق ملفالان هیدروکلراید ممکن است باعث اسیب بافت موضعی در صورت رخداد خارج زدگی شود ، و در نتیجه نباید با تزریق مستقیم به ورید محیطی تجویز شود. توصیه می شود که ملفالان هیدروکلراید برای تزریق با تزریق ارام داخل تزریق داخل وریدی سریع از طریق پورت تزریق یا از طریق یک ورید مرکزی تجویز شود (به دارو و مصرف مراجعه کنید: اقدامات احتیاطی تجویز).تزریق ملفالان هیدروکلراید باید با دوز دقیق تنظیم شده توسط یا تحت نظارت پزشکان مجرب انجام شود که با اقدامات دارو و عوارض احتمالی استفاده از ان اشنا هستند.همانند سایر داروهای خردل ازت ، دوز بیش از حد باعث سرکوب مغز استخوان خواهد شد. سرکوب مغز استخوان مهمترین سمیت مرتبط با هیدروکلراید ملفالان برای تزریق در اکثر بیماران است. بنابراین ، ازمایشات زیر باید در اغاز درمان و قبل از هر دوز بعدی ملفالان هیدروکلراید برای تزریق انجام شود: شمارش پلاکت ، هموگلوبین ، شمارش گلبول های سفید و دیفرانسیل. ترومبوسیتوپنی و / یا لکوپنی نشانه هایی برای جلوگیری از درمان بیشتر است تا زمانی که شمارش خون به اندازه کافی بهبود یابد. شمارش مکرر خون برای تعیین دوز بهینه و جلوگیری از مسمومیت ضروری است. تنظیم دوز بر اساس شمارش خون در نادر و روز درمان باید در نظر گرفته شود.واکنشهای ازدیاد حساسیت از جمله انافیلاکسی تقریباً در 2٪ از بیمارانی که فرمولاسیون داخل وریدی را دریافت کرده اند رخ داده است (به واکنشهای جانبی مراجعه کنید). این واکنشها معمولاً پس از چندین دوره درمان اتفاق می افتد. درمان علامتی است. تزریق باید بلافاصله خاتمه یابد و به دنبال ان تجویز کننده های حجم دهنده ، عوامل فشار دهنده ، کورتیکواستروئیدها یا انتی هیستامین ها به تشخیص پزشک انجام شود. در صورت بروز واکنش حساسیت بیش از حد ، ملفالان داخل وریدی یا خوراکی نباید مجدداً تجویز شود ، زیرا واکنش های حساسیت مفران نیز با ملفالان خوراکی گزارش شده است.واکنشهای ازدیاد حساسیت از جمله انافیلاکسی تقریباً در 2٪ از بیمارانی که فرمولاسیون داخل وریدی را دریافت کرده اند رخ داده است (به واکنشهای جانبی مراجعه کنید). این واکنشها معمولاً پس از چندین دوره درمان اتفاق می افتد. درمان علامتی است. تزریق باید بلافاصله خاتمه یابد و به دنبال ان تجویز کننده های حجم دهنده ، عوامل فشار دهنده ، کورتیکواستروئیدها یا انتی هیستامین ها به تشخیص پزشک انجام شود. در صورت بروز واکنش حساسیت بیش از حد ، ملفالان داخل وریدی یا خوراکی نباید مجدداً تجویز شود ، زیرا واکنش های حساسیت مفران نیز با ملفالان خوراکی گزارش شده است.سرطان زاییبدخیمی های ثانویه ، از جمله لوسمی حاد غیر لنفوسیتیک ، سندرم میلوپرولیفراتیو و سرطان ، در بیماران مبتلا به سرطان تحت درمان با الکیله کننده ها (از جمله ملفالان) گزارش شده است. برخی از بیماران عوامل شیمی درمانی یا پرتودرمانی دیگری نیز دریافت کردند. کمی سازی دقیق خطر ابتلا به سرطان خون حاد ، سندرم میلوپرولیفراتیو یا سرطان امکان پذیر نیست. گزارش های منتشر شده از سرطان خون در بیمارانی که ملفالان (و سایر عوامل الکیل کننده) دریافت کرده اند ، حاکی از ان است که با مزمن بودن درمان و با دوز تجمعی ، خطر ابتلا به سرطان خون افزایش می یابد. در یک مطالعه ، خطر تجمعی 10 ساله ابتلا به سرطان خون حاد یا سندرم میلوپرولیفراتیو بعد از درمان خوراکی ملفالان 5/19 درصد برای دوزهای تجمعی از 730 میلی گرم تا 9652 میلی گرم بود. در همین مطالعه ، و همچنین در یک مطالعه اضافی ، خطر تجمعی 10 ساله ای برای ابتلا به سرطان خون حاد یا سندرم میلوپرولیفراتیو بعد از درمان خوراکی ملفالان برای دوزهای تجمعی زیر 600 میلی گرم کمتر از 2٪ بود. این بدان معنا نیست که دوز تجمعی وجود دارد که زیر ان هیچ خطر القای بدخیمی ثانویه وجود ندارد. منافع بالقوه حاصل از ملفالان درمانی باید به صورت فردی در برابر خطر احتمالی القای بدخیمی دوم سنجیده شود.مطالعات کافی و کاملاً کنترل شده سرطان در حیوانات انجام نشده است. با این حال ، تجویز داخل صفاقی ملفالان در موش صحرایی (5/4 میلی گرم در متر مربع تا 10/8 میلی گرم در متر مربع) و در موش (25/2 میلی گرم در متر مربع تا 4/5 میلی گرم در متر مربع) 3 بار در هفته به مدت 6 ماه و به دنبال ان 12 ماه مشاهده بعد از دوز ، صفاق تولید می شود. به ترتیب تومورهای سارکوم و ریه.جهش زاییثابت شده است که ملفالان باعث اسیب کروماتید یا کروموزوم در انسان می شود. تجویز عضلانی ملفالان در 6 میلی گرم در متر مربع و 60 میلی گرم در متر مربع باعث ایجاد انحراف ساختاری کروماتید و کروموزوم در سلول های مغز استخوان موش صحرایی ویستار می شود.اختلال در باروریملفالان باعث سرکوب عملکرد تخمدان در زنان قبل از یائسگی می شود و در تعداد قابل توجهی از بیماران باعث امنوره می شود. سرکوب بیضه برگشت پذیر و برگشت پذیر نیز گزارش شده است.
مصرف ملفالان تزریقی در بارداری
مصرف این دارو بستگی به نظر پزشک دارد.
مصرف ملفالان تزریقی در شیردهی
مصرف این دارو بستگی به نظر پزشک دارد.
