انسداد روده کودکان

انسداد روده در نوزادان به طور معمول ناشی از عفونت ها، بیماری های دستگاه گوارش و کاهش جریان خون به روده ها (اختناق، که از عوارض فتق می تواند باشد) است. برخی از کودکان پس از ابتلا به آنفولانزای معده (عفونت ویروسی دستگاه گوارش)، این بیماری را تجربه می کنند. که می تواند باعث التهاب در روده آن ها نیز شود.

در کودکان ۲ ساله و کوچکتر از آن بیشتر  درهم رفتگی روده رایج است. این حالت زمانی اتفاق می افتد که یک قسمت از روده آن ها به قسمت دیگری از آن فرو می رود که به آن روده تلسکوپی میگویند. در نتیجه، روده آنها مسدود می شود. تشخیص هر نوع انسداد روده در نوزادان دشوار است زیرا آن ها نمی توانند علائم و درد های خود را توصیف کنند. درعوض، والدین باید فرزندان خود را برای تغییرات و علائمی که ممکن است نشانگر انسداد باشد، معاینه کنند. برخی از این علائم عبارت اند از:

• تورم شکم
• بالا کشیدن زانوها تا سینه (که می تواند نشانه ای از درد شکمی باشد)
• خواب آلودگی بیش از حد 
• داشتن تب
• درد 
• دفع مدفوعی که به نظر می رسد در آن خون وجود دارد
• گریه بسیار بلند
• استفراغ ، به خصوص استفراغی مانند استفراغ صفراوی که به رنگ زرد و سبز است
• علائمی از ضعف عمومی

اگر متوجه این علائم یا تغییرات دیگری در فرزند خود شده اید، فوراً به یک پزشک متخصص در مراکز درمانی مراجعه کنید.

مراقبت ازکودکان دچار انسداد رود

دستورالعمل مراقبت از کودکانی که دچار انسداد روده شده اند: 

انسداد روده می تواند مانع از حرکت گاز، مایعات یا مواد جامد در روده شود. به این حالت انسداد روده نیز گفته می شود. این انسداد می تواند یبوست نیز ایجاد کند. در این حالت کودک شما ممکن است دچار درد مخصوصا در ناحیه شکمی، حالت تهوع، استفراغ و گرفتگی عضلات شود. در موارد نادر، انسداد می تواند باعث اسهال در فرد مبتلا گردد.

اگر روده به طور کامل مسدود شده باشد، فرد نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. کودک شما حتی ممکن است به عمل جراحی نیاز داشته باشد. اگر فرزند شما قبلا برای انسداد روده جراحی انجام داده است، کارهایی وجود دارد که می توانید در خانه انجامشان دهید تا مطمئن شوید کودک شما به خوبی بهبود می یابد.

مراقبت های بعد از جراحی بخش مهمی از درمان و حفظ سلامتی کودک شما است. حتما در روز چندین بار به فرزندتان سر بزنید و وضعیت بالینی او را بررسی کنید و در صورت بروز مشکل در فرزندتان با پزشک او یا پرستار در میان بگذارید. همچنین می توانید با انجام آزمایش و تحلیل نتایج آن از طریق پزشک، در جریان روند او مطلع گردید و در صورت نیاز، داروهایی که متخصص به کودکتان داده است را تهیه و پیش خود نگه داری کنید.

چگونه می توانید از فرزند خود در خانه مراقبت کنید؟

در ابتدا با مصرف داروهای تجویزی پزشک، وضعیت کودک را در حالت پایدار حفظ کنید. از فرزندتان بخواهید داروها را دقیقا طبق توصیه مصرف کند. اگر فکر می کنید فرزند شما با داروی خود مشکل دارد، با پزشک یا مرکز درمانی او تماس بگیرید.

اگر پزشک آنتی بیوتیک هایی را برای فرزند شما تجویز کرده است، طبق دستورالعمل و سر ساعت مقرر شده، قرص ها را به او بدهید. زمانی که کودکتان بعد از مدتی آنتی بیوتیک را مصرف کند، رو به بهبودی میرود اما نباید مصرف داروها را قطع کند. کودک شما باید دوره مصرف آنتی بیوتیک را کامل طی کند.

وقتی فرزندتان احساس خستگی می کند، اجازه دهید که کمی استراحت نماید.

اگر فرزند شما تحت عمل جراحی قرار گرفت:

با توصیه ی پزشک معالج، حدود ۲۴ الی ۴۸ ساعت بعد از جراحی می توانید زخم جراحی او را پانسمان کنید. منطقه ی برش داده شده حین جراحی را خشک کنید. تا زمانی که پزشک او صلاح نداند، حداقل تا ۲ هفته اجازه ی حمام کردن را به فرزندتان ندهید. روزانه منطقه جراحی شده را با آب گرم و صابون بشویید و آن را خشک کنید.

ممکن است کودک شما بعد از عمل اشتهای زیادی نداشته باشد. اما سعی کنید رژیم غذایی سالمی را برای او تدارک ببینید. پزشک متخصص در مورد غذاهایی که فرزند شما نباید بخورد به شما توضیحاتی خواهد داد.

در صورت برخورد با موارد زیر، همراه با فرزندتان به پزشک مراجعه کنید:

• اگر فرزند شما تب کرد.
• فرزند شما دچار استفراغ می شود.
• شکم درد او وخیم تر بشود.

فرزندتان نتواند گاز معده یا مدفوع خود را دفع کند. برای مراقبت بیشتر از کودکتان و بررسی دقیق تر وضعیت روزانه ی او، در کنارش بمانید و در صورتی که مشکل جدید یا حادی را مشاهده کردید، فورا به بیمارستان یا مطب شخصی پزشک معالجش مراجعه کنید.