فرد دچار افسردگی جهان را چگونه می‌بیند؟

افسردگی و بینایی

وقتی شخصی دچار افسردگی میشود، جهان را یکدست تر و تک رنگ تر و بیشتر به رنگ آبی و خاکستری می ببیند. مدت ها محققان تصور می کردند که این یک پدیده کاملاً روانشناختی است. اما یک مطالعه نشان می دهد که تغییر در درک بینایی در افرادی که افسرده هستند ممکن است مبنای بیولوژیکی داشته باشد.

محققان دانشگاه آلبرت لودویگ در فرایبورگ آلمان ۸۰ نفر را برای شرکت در مطالعه خود در مورد پردازش بصری استخدام کردند. چهل شرکت کننده بر اساس معیارهای ذکر شده در دفترچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، با افسردگی بالا تشخیص داده شدند. در زمان مطالعه ۲۰ نفر از داروهای ضد افسردگی استفاده می کردند، در حالی که بقیه آنها دارویی مصرف نمیکردند. ۴۰ شرکت کننده دیگر، که در دو تست غربالگری افسردگی (تشخیص) طبیعی تشخیص داده شدند، به عنوان گروه شاهد استفاده شدند.

از شرکت کنندگان خواسته است تا ادراک ذهنی از رنگ ها و سایه روشن ها را گزارش دهند. محققان آلمانی برای اندازه گیری و تشخیص بهتر، الکترودها را در نزدیکی چشم شرکت کنندگان قرار دادند تا پاسخهای الکتریکی را در شبکیه ثبت کنند، زیرا شرکت کنندگان در این مطالعه یک سری از تصاویر و الگوها را با درجه های مختلف کنتراست سیاه و سفید مشاهده می کردند. شبکیه حاوی سلولهایی است که به طول موجهای مختلف نور واکنش نشان می دهند و سیگنالهای الکتریکی را از انتهای عصب های بینایی به مغز منتقل می کنند، این اطلاعات به عنوان رنگ، شکل و کنتراست در مغز تعبیر می شود.

در مقایسه با گروه شاهد سالم، شرکت کنندگان مبتلا به افسردگی حاد - چه آنهایی که داروهای درمانی مصرف میکردند چه نمیکردند- به طور قابل توجهی کمتر قادر به تشخیص تفاوت در تضاد سیاه و سفید در تصاویر نمایشی بودند. محققان همچنین ارتباط معنی داری بین شدت افسردگی (که توسط ابزارهای بالینی استاندارد اندازه گیری می شود) و درک تفاوت شدت رنگ ها وجود دارد. کمترین سیگنال های الکتریکی از فعالیت شبکیه در شرکت کنندگان دچار افسردگی ثبت شد.

بنابراین، این مطالعه حاکی از آن است که یکی از دلایلی که ممکن است در هنگام افسردگی جهان خاکستری به نظر برسد اختلال در درک کنتراست است. تحقیقات آینده برای یافته های بیشتر و تعیین اینکه چه فاکتورهای دیگری (مانند اختلال در عملکرد بینایی در مغز) نقش دارند، لازم است.

افراد مبتلا به افسردگی اغلب جهان را متفاوت از دیگران تجربه می کنند. آنها معمولاً تغییرات اشتهایی را بیشتر گزارش می كنند، و گاه می گویند كه "به نظر می رسد زمان ادامه می یابد." و همانگونه که اغلب می گویم، مثلاً، فردی که دچار افسردگی است، "احساس می کند همه چیز رنگ زمینه ای آبی دارد". در حال حاضر مجموعه ای از مطالعات اخیر شواهد مقدماتی را ارائه می دهند که نشان می دهد افسردگی در واقع می تواند جنبه های ادراک را تغییر دهد.

در جدیدترین، روانشناس ریاضی، دایانا کورنبروت از دانشگاه هرتفوردشایر و همکارانش ۴۶ دانشجو را به خدمت گرفتند و از پرسشنامه افسردگی بک (BDI) برای سنجش روحیه خود استفاده کردند. BDI از ۲۱ سؤال چند گزینه ای تشکیل شده است، و روانپزشکان برای ارزیابی شدت افسردگی بطور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند.

شنوایی و درک زمان در افراد افسرده

كورنبروت و همكارانش شركت كنندگان در این مطالعه را به دو گروه تقسیم كردند، یك گروه با نمرات بالاتر BDI، که مربوط به افسردگی شدید تا خفیف، گروه دیگر با نمرات پایین بدون افسردگی بودند. آنها سپس از شرکت کنندگان خواستند تا به یک سری صداها که از ۳ ثانیه تا ۶۵ ثانیه متغیر هستند و گوش داده و زمان آن را تخمین بزنند. همچنین از شرکت کنندگان خواسته شد صداهای مختلف را با استفاده از صفحه کلید رایانه تولید کنند.

محققان بین نمرات BDI شرکت کنندگان و دقت شنیدن زمان صدا متوجه ارتباط شدند.

روانشناس روانكل از دانشگاه ليمريك، مي گويد: "آنچه مي بينيم اين است كه افراد مبتلا به افسردگي خفيف به زمان ها توجه بیشتری میكنند." این یافته ها نشان می دهد که افراد مبتلا به افسردگی دارای یک اثر اتساع زمانی هستند که از مفهوم بحث برانگیز واقع گرایی افسردگی حمایت می کنند، و نشان می دهد که افرادی که افسرده می شوند درک دقیق تری از واقعیت نسبت به دیگران دارند.

محققان تصور میکنند که این اتساع زمانی ممکن است به یکی از علائم افسردگی شدید مربوط باشد. افراد مبتلا به افسردگی شدید، اغلب ناتوانی بر اعمال خودشان را تجربه می کنند، یا این احساس را دارند که کنترل زندگی خود را ندارند و این معمولاً همراه با احساس گناه است.

زمان برای ما بسیار مهم است، به این معنی که ما  با زمان و اتفاقات اعمال خود را کنترل می کنیم. به طور معمول، اقدامات ما به مرور زمان با تبعات آنها دنبال می شوند. این می تواند به ما این حس را بدهد که این دو با هم وابسته هستند و ما مسئول عواقب اقدامات خود هستیم.

مغز  ما (افراد عادی)به طور فعال فشرده سازی زمان برای انجام علت و معلول انجام میدهد تا زمانی کمتری برای واکنش دادن داشته باشیم . این فرایند، به ما در اعتماد به نفس داشتن و کنترل روی خود کمک میکند. وقتی فاصله بین یک عمل و اثرات آن عمداً طولانی شود، افراد احساس کمتری بر کنترل روی اعمال خود دارند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این روند در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بیشتر است، و این ممکن است در آنها موجب سوء تفسیر افکار یا اعمال شود.

حس چشایی در افراد دچار افسردگی

یک مطالعه جدید دیگر، به سرپرستی پترا پلاته از دانشگاه Würzburg، نشان می دهد که افسردگی سلیقه ی افراد را هم  تغییر می دهد. پلات و همکارانش از کلیپ های فیلم برای القاء احساس غمگینی، خوشحالی یا بی طرفی در ۷۰ شرکت کننده سالم استفاده کردند. آنها از BDI برای ارزیابی حس چشایی  شرکت کنندگان استفاده کردند و از آنها خواستند تا شدت مزه های شیرین، ترش، تلخ، چرب و لذیذ را ارزیابی کنند، به همه آنها در چندین غلظت مختلف داده شده است.

آنها دریافتند که حس چشایی و درک شرکت کنندگان از محرک ها - افراد با نمرات بالاتر BDI نمی توانند بین غلظت چربی کم و زیاد بعد از القاء حس منفی و مثبت تمایز قائل شوند. محققان احتمال میدهند كه این  درک چشایی کمتر ممکن است با عادات ناسالم خوردن در افراد مبتلا به افسردگی خفیف، تقویت شده باشد.

به همین دلیل است ما در افرادی که افسرده هستند، چاقی بیشتری مشاهده می کنیم. در واقع چاقی و افسردگی با یکدیگر ارتباط دارند، اما رابطه بین آنها پیچیده و متقابل است. به هیچ وجه مشخص نیست که درک طعم تغییر یافته یا چه چیز دیگری باعث چاقی در بیماران مبتلا به افسردگی می شود.