علائم پیرچشمی و درمان آن
عدسي در پشت مردمک واقع شده است وعمل تطابق و متمرکز کردن نور بر روي شبکيه را انجام مي‌دهد.با پير شدن و کاهش قابلیت انعطاف عدسي، قدرت تطابق آن کاهش مي‌يابد و فرد اجسام نزدیک را تار و غیرواضح مي‌بيند. اين همان حالتي است كه به آن پير چشمي گفته مي شود. اغلب افراد پس از رسیدن به سنین بیش از چهل سالگی احساس می کنند که برای مطالعه و دیدن اشیاء نزدیک به عینک نیاز دارند.
پیر چشمی تقریبا در همه افراد اتفاق می افتد. همچنین همه افرادیکه عیوب انکساری نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم) دارند نیز دچار پیر چشمی می شوند. اما در افراد نزدیک بین، پیر چشمی مزاحمت کمتری ایجاد می کند. زیرا نزدیک بینی تا اندازه ای پیر چشمی را خنثی کرده و افراد برای دیدن اجسام نزدیک مشکل کمتری دارند. معمولاً افراد دوربین زودتر به پیرچشمی مبتلا خواهند شد.
عارضه پیر چشمی بطور معمول برای همه اتفاق می افتد. پیر چشمی معمولا ً از سن ۴۰ سالگی نمایان می شود و یکی از شایع‌ترین اختلالات چشمی است .
علل پیرچشمی
همچون بسیاری از آثار افزایش سن و پیری، پیر چشمی را نیز می‌توان بعنوان یکی ازآثار گذر عمر دانست البته نمی توان تأثیر شرایط فیزیولوژیک ویژگی های آب هوای محل زندگی و حتی تغذیه افراد متفاوت را در میزان ابتلا به پیرچشمی نادیده گرفت به همین دلیل نیز میزان درصد ابتلا به پیرچشمی، در نقاط مختلف جهان و…… متفاوت است .
برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی و دیورتیک با ممکن است سبب بروز علائم زودرس پیرچشمی شوند.
در بیماران دیابتی، مولتیپل اسکلروزیس و بیماران قبی عروقی علائم پیرچشکی زودتر از ۴۰ سالگی رخ می دهد.
مهمترین دلیل علمی که برای پیرچشمی تعریف شده است سخت شدن پوسته عدسی و کاهش قدرت عضلات جسم مژگانی است که این دو عامل منجر به ایجاد ناتوانی در انعطاف پذیری و تطابق طبیعی چشم می شوند.
علائم و نشانه های پیرچشمی چیست؟
- احساس خستگی چشم و سردرد در هنگام انجام کارهای که نیازمند دید نزدیک هستند مانند مطالعه، خیاطی( سوزن نخ کردن) و یا کار با رایانه
- عدم توانایی شخص در مطالعه و خواندن مطالب روزنامه و موبایل از فاصله نزدیک، افراد نوشته یک کتاب را در فاصله دورتری می گیرند تا بتوانند ببینند
- نیازمندی به نور مستقیم در هنگام مطالعه
- احساس سرگیجه در هنگام مطالعه
درمان پیرچشمی
هیچ راهی برای پیشگیری از بروز این عارضه وجود ندارد زیرا بخشی از فرایند پیر شدن بدن است. اما روش هایی برای بهبود یا کاهش اثر پیرچشمی پیشنهاد می شوند:
۱- عینک :
همواره چشم پزشکان بر این باورند بهترین روش جهت بهبود بینایی برای مبتلایان به پیرچشمی استفاده از عینک است.
افرادی که قبل از ابتلا به پیرچشمی، دوربین یا نزدیک بین بوده اند، حال می‌بایست با ابتلا به پیر چشمی از دو عینک استفاده کنند یکی برای دیدن فاصله نزدیک و یکی برای مشاهده اجسام دور و معمولاً کسانی هم که قبل از چهل سالگی مبتلا به عیوب انکساری چشمی شده اند پس از ابتلا به پیرچشمی، صرفاً از یک عینک درهنگام مطالعه و انجام کارهایی که به دید نزدیک نیاز دارند استفاده خواهند کرد.
گاهی عینک هایی توسط چشم پزشک تجویز می‌شود که دوکانونی یا چند کانونی هستند یعنی قسمت بالای عدسی عینک برای مشاهده اجسام دور و قسمت پایین عدسی عینک برای دیدن اجسام نزدیک استفاده می‌شود و بدین طریق دیگر شخص مجبور به استفاده از دو عینک نیست.
معمولاً هر چند سال یکبار بین ۰/۲۵ تا ۰/۵ نمره عینک افزایش می‌یابد لذا انجام معاینات منظم چشم پزشکی، طبق دستور چشم پزشک الزامی است، چرا که هدف از انجام اینگونه معاینات بهبود بینایی است.
۲- لنزهای تماسی :
گاهی اوقات در صورتیکه بیمار بجای استفاده از عینک خواستار لنزهای تماسی باشد انواع مختلفی از آن لنزها برای بیماران تجویز می شود.
لنزهای تماسی چند کانونی برای اصلاح همزمان نزدیک بینی و دوربینی بصورتیکه بخش فوقانی جهت دید دور و بخش پایینی برای دید نزدیک مفید باشد ساخته می شوند.
نوعی دیگری از لنزها وجود دارند که جهت اصلاح تک چشمی است یعنی یک لنز جهت دید دورتر و لنز دیگر جهت دید نزدیک به کار برده می شود و مغز به مرور زمان در بکارگیری یک چشم برای دید دور و از چشم دیگر برای دید نزدیک سازگار می‌شود البته استفاده از این نوع لنز به دلیل اشکالی که در دید سه بعدی بیمار ایجاد می کند کمتر استفاده می شود.
با گذشت زمان و بالارفتن نمره چشم، شما نیاز به مراجعه مجدد به چشم پزشک و تجویز یک لنز تماسی با شماره بالاتر خواهید داشت البته در برخی مواقع همزمان با تجویز لنزهای تماسی، ممکن است چشم پزشک عینکی را جهت مطالعه شما تجویز کند.
۳- جراحی و لیزر:
چنانچه نارضایتی بیمار در نتیجه استفاده عینک و لنزهای تماسی و در نتیجه تغییر مکرر نمره عینک، افزایش یابد انواع مختلفی از روش های جراحی و لیزر جهت اصلاح بینایی افراد مبتلا به پیر چشمی استفاده می شود.