علائم قبل از پریود و درمان آنها

علائم نزدیک شدن زمان قاعدگی، معمولا در فاصله پنج روز تا دو هفته قبل از شروع قاعدگی بروز مییابند. این علائم به سندرم پیش از قاعدگی (PMS) معروف هستند.
بیش از ۹۰ درصد افراد تا حدودی PMS را تجربه می کنند. بیشتر افراد، علائم PMS خفیفی را دارند، اما علائم برخی افراد نیز آنقدر شدید است که فعالیتهای روزمره آنها را مختل می کند.
اگر علائم PMS بر توانایی کار کردن، مدرسه رفتن یا لذت بردن از روز تاثیر می گذارد، باید به پزشک مراجعه کنید.
PMS معمولاً در طی چند روز پس از قاعدگی از بین می رود. در اینجا ۱۰ علامت رایجی که نشان می دهد پریود شدن نزدیک است، را اشاره میکنیم.
نشانه های نزدیک شدن به زمان پریود
۱. گرفتگی شکم پیش از پریود
گرفتگیهای شکمی قاعدگی را دیسمنوره اولیه نیز می نامند. آنها یک علامت شایع PMS هستند.
گرفتگی شکم می تواند از روزهای قبل پریود شروع شود و پس از شروع عادت ماهیانه تا چند روز یا بیشتر طول بکشد. گرفتگیها می تواند از شدت ؛ فقط کسل کننده، دردهای جزئی تا دردهای شدید، متغیر باشد و باعث بازداشتن فرد از فعالیت های روزمره گردد.
گرفتگیهای قاعدگی معمولا در پایین شکم احساس می شود. احساس گرفتگی ممکن است به سمت پایین کمر و بالای ران شما نیز ادامه یابد.
انقباضات رحمی باعث گرفتگی قاعدگی می شود. این انقباضات هنگامی که حاملگی اتفاق نمی افتد به پوشش داخلی رحم (آندومتر) کمک می کند تا ریزش کنند و قاعدگی(خونریزی ماهیانه) صورت گیرد.
تولید لیپیدهای شبه هورمونی به نام پروستاگلاندین باعث تحریک این انقباضات می شود. اگرچه این چربیها باعث التهاب می شوند، اما به تنظیم تخمکگذاری و قاعدگی نیز کمک می کنند.
برخی از افراد در زمان خونریزیهای سنگین قاعدگی گرفتگی های بیشتری پیدا می کنند.
برخی عوامل می تواند گرفتگیها را شدیدتر کنند. این موارد عبارتند از:
- آندومتریوز
- تنگی دهانه رحم
- آدنومیوز
- بیماری التهابی لگن
- فیبروم
گرفتگیهای مرتبط با این نوع شرایط به عنوان دیسمنوره ثانویه شناخته می شوند.
۲. آکنه یا جوش هورمونی قبل پریود شدن
تقریباً نیمی از خانمها متوجه افزایش آکنه در حدود یک هفته قبل از شروع پریود میشوند.
جوشهای مربوط به قاعدگی اغلب در چانه و خط فک ظاهر میشوند اما می توانند در هر نقطه از صورت، کمر یا سایر نواحی بدن ظاهر شوند. این جوشها از تغییرات طبیعی هورمونی مرتبط با چرخه تولید مثل زنان اتفاق می افتد.
اگر هنگام تخمک گذاری بارداری اتفاق نیفتد، سطح استروژن و پروژسترون کاهش مییابد و آندروژنها مانند تستوسترون کمی افزایش می یابد. آندروژنهای موجود در سیستم شما تولید سبوم، روغنی را که توسط غدد چربی پوست تولید می شود، تحریک می کنند.
در صورت تولید بیش از حد سبوم، ممکن است جوشهای پوستی ایجاد شود. آکنههای مربوط به دوره عادت ماهیانه اغلب در اواخر قاعدگی یا اندکی پس از آن با افزایش سطح استروژن و پروژسترون از بین می روند.
۳. حساس شدن سینه ها قبل از قاعدگی
در ابتدای قاعدگی (که از روز اول قاعدگی شروع می شود) سطح استروژن شروع به افزایش می کند. که باعث تحریک رشد مجاری شیر در پستان شما می شود.
سطح پروژسترون در اواسط چرخه حول تخمک گذاری افزایش می یابد. این امر باعث بزرگ شدن و تورم غدد پستانی در پستان می شود. این تغییرات باعث می شود که سینهها قبل از پریود یا در طول دوره قاعدگی احساس درد و تورم داشته باشند.
این علامت ممکن است برای برخی خیلی کم باشد. اما برای برخی دیگر که ممکن است سینههای آنها را بسیار سنگین یا متورم کند باعث ناراحتی شدید شود.
۴. خستگی قبل از پریود شدن
با نزدیک شدن دوره قاعدگی، بدن شما از آماده شدن برای باردار شدن به آمادگی برای قاعدگی تغییر می کند. سطح هورمونها کاهش می یابد و خستگی اغلب نتیجه آن است. تغییر روحیه همچنین ممکن است به احساس خستگی بیشتر کمک کند.
علاوه بر این، برخی از زنان در این قسمت از چرخه قاعدگی خود در خوابیدن دچار مشکل می شوند. کمبود خواب می تواند خستگی روز را تشدید کند.
۵. نفخ شکم قبل از پریود
اگر در شکم احساس سنگینی یا احساس می کنید چند روز قبل از قاعدگی کمر شلوارتان برایتان تنگ شده، ممکن است نفخ به دلیل PMS داشته باشید. تغییر در سطح استروژن و پروژسترون باعث می شود که بدن شما بیش از حد معمول آب و نمک در خود نگه دارد. که منجر به احساس نفخ می شود.
وزن هم ممکن است ۵۰۰ تا ۱ کیلوگرم بالا برود، اما نفخ PMS در واقع افزایش وزن نیست. بسیاری از افراد دو تا سه روز پس از شروع پریود این مشکل از بین میرود. اغلب بدترین نفخ در اولین روز پریود اتفاق می افتد.
۶. مشکلات روده و گوارش نزدیک پریود شدن
از آنجا که روده به تغییرات هورمونی حساس است، ممکن است قبل و در طول دوره قاعدگی تغییراتی در روده ایجاد شود.
پروستاگلاندین هایی که باعث انقباضات رحمی میشوند نیز میتوانند باعث انقباضات در روده شوند. ممکن است متوجه شوید که حین قاعدگی مدفوع بیشتری دارید. همچنین موارد زیر را تجربه کنید:
- اسهال
- حالت تهوع
- سستی
- یبوست
۷. سردردهای پیش از قاعدگی
از آنجا که هورمون ها مسئول ایجاد پاسخ درد هستند، نوسان سطح هورمون ها می تواند باعث بروز سردرد و میگرن میشود.
سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که اغلب میگرن و سردرد را برطرف می کند. استروژن ممکن است باعث افزایش سطح سروتونین و تعداد گیرنده های سروتونین در مغز در نقاط خاص در طول چرخه قاعدگی شود. تداخل بین استروژن و سروتونین ممکن است باعث ایجاد میگرن در برخی افراد شود.
بیش از ۵۰ درصد زنانی که به میگرن مبتلا می شوند ارتباط بین وقوع میگرن و پریود آنها وجود داشته است. میگرن ممکن است قبل، در طی یا بلافاصله بعد از قاعدگی رخ دهد.
برخی نیز در زمان تخمک گذاری میگرن را تجربه می کنند. یک مطالعه نشان می دهد که میگرن یک یا دو روز قبل از قاعدگی ۱.۷ برابر بیشتر و در سه روز اول قاعدگی ۲.۵ برابر بیشتر اتفاق می افتد.
۸. نوسانات خلقی و حساس شدن نزدیک پریود شدن
علائم عاطفی PMS ممکن است شدیدتر از علائم جسمی در برخی افراد اتفاق بیفتند. و می تواند موارد زیر را تجربه کنید:
- نوسانات خلقی
- افسردگی
- تحریک پذیری
- اضطراب
اگر احساس میکنید دچار مشکلات عاطفی هستید یا احساس غم بیشتری از حد معمول تجربه می کنید، ممکن است نوسان سطح استروژن و پروژسترون عامل آن باشند.
استروژن می تواند بر تولید سروتونین و اندورفین های خوب در مغز تأثیر بگذارد، باعث کاهش احساس شادابی و افزایش افسردگی و تحریک پذیری شود.
برای برخی، پروژسترون ممکن است اثر آرام بخشی داشته باشد. وقتی سطح پروژسترون کم است، این اثر ممکن است کاهش یابد. و می تواند به گریه های بی دلیل و حساسیت عاطفی منجر شود.
۹. کمردرد قبل پریود
انقباضات رحمی و شکمی که در اثر ترشح پروستاگلاندین ها ایجاد می شوند نیز ممکن است باعث انقباضات عضلانی در قسمت کمر شوند.
ممکن است احساس درد یا کشیدن ایجاد شود. برخی ممکن است در دوران پریود درد کمر قابل توجهی داشته باشند. یا ناراحتی خفیف یا احساس خسته کننده ای در کمر خود داشته باشند.
۱۰. مشکلات خواب نزدیک عادت ماهیانه
علائم سندرم پیش از قاعدگی مانند گرفتگی، سردرد و تغییرات خلقی همگی می توانند خواب را تحت تأثیر قرار دهند، به خواب رفتن یا خواب ماندن را دشوار می کند. همچنین ممکن است تغییرات دمای بدن روی خواب فرد اثر بگذارد.
دمای داخل بدن پس از تخمک گذاری حدود نیم درجه افزایش می یابد و تا زمانی که قاعدگی یا کمی بعد از آن شروع نشود در حد بالا باقی می ماند. شاید به نظر زیاد نرسد، اما دمای مناسب بدن با خواب بهتر همراه است. این نیم درجه می تواند توانایی شما در راحت استراحت کردن را مختل کند.
درمان علائم قبل از شروع پریود
دامنه و شدت علائم PMS شما انواع روشهای درمانی را برای شما تعیین می کند.
اگر علائم شدیدی دارید، ممکن است دچار اختلال دیسفریک قبل از قاعدگی (PMDD) باشید. این نوع شدیدتر PMS است. مراقبت از پزشک ممکن است بهترین درمان باشد.
اگر میگرن شدید دارید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. مشکلات دیگر سلامتی، مانند سندرم روده تحریک پذیر یا آندومتریوز، نیز ممکن است سندرم پیش از قاعدگی را شدیدتر کنند.
در برخی موارد PMS، پزشک ممکن است برای تنظیم هورمونهای شما قرصهای ضد بارداری تجویز کند. قرصهای جلوگیری از بارداری حاوی سطوح مختلفی از انواع مصنوعی استروژن و پروژسترون هستند.
قرص های ضد بارداری با رساندن بدن به سطح ثابت هورمون ها به مدت سه هفته از تخمک گذاری طبیعی بدن شما جلوگیری می کنند. یک هفته پش از آن قرص های دارونما یا قرصهایی که هورمون ندارند، استفاده می شود. وقتی قرص های دارونما مصرف شوند، سطح هورمونهای فرد پایین می آید بنابراین پریود اتفاق می افتد.
از آنجا که قرص های جلوگیری از بارداری سطح پایداری از هورمونها را تأمین می کنند، ممکن است بدن شما با افت شدید و یا افزایش شدید هورمونها که باعث بروز علائم PMS شود، مواجه نشود.
با رعایت برخی نکات می توان علائم خفیف PMS را در خانه بهبود داد. در اینجا چند نکته برای بررسی وجود دارد:
- برای رفع نفخ شکم نمک مصرفی خود را کاهش دهید.
- داروهای مسکن بدون نسخه، مانند ایبوپروفن (Advil) یا استامینوفن (Tylenol) مصرف کنید.
- برای رفع گرفتگی از یک بطری آب گرم یا پد گرم کننده روی شکم خود استفاده کنید.
- برای بهبود خلق وخو و کاهش گرفتگی، به طور منظم و متوسط ورزش کنید.
- وعده های غذایی کوچک و مکرر بخورید تا قند خون ثابت بماند. پایین بودن قند خون می تواند باعث ایجاد روحیه نامناسب شود.
- برای ارتقا احساس خوب مدیتیشن کنید یا یوگا انجام دهید.
- از مکمل های کلسیم استفاده کنید. مطالعه ای که در منابع زنان و زایمان گزارش شده است، نشان داد که مکملهای کلسیم برای تنظیم افسردگی، اضطراب و احتباس آب مفید هستند.
نتیجه گیری
تجربه علائم خفیف PMS در روزهای منتهی به پریود بسیار معمول است. اغلب می توانید با درمانهای خانگی تسکین پیدا کنید.
اما اگر علائم شما به حدی شدید است که توانایی لذت بردن از زندگی یا شرکت در فعالیت های معمول روزمره شما را تحت تأثیر قرار می دهد، با پزشک خود صحبت کنید