درمان آکنه با تزریق کورتیزون

یک متخصص پوست می تواند برای کاهش التهاب، تورم و درد آکنه کیستیک، کورتیکواستروئید رقیق شده را مستقیماً به آنها تزریق کند. این روش درمانی معمولاً مختص ندول‌های آکنه‌ای حساس، متورم یا کیست‌هایی است که به درمان های معمول آکنه پاسخ نمی دهند. همچنین این دارو می تواند در جمع و کوچک شدن جوش ها، ندول‌ها و کیست‌ها بسیار موثر باشد.

تاثیر تزریق کورتیزون بر آکنه

تزریق کورتیزون در واقع تزریق هورمون مصنوعی است. این ماده برای تسکین کوتاه مدت التهاب و کوچک شدن کیست های بزرگ استفاده می شود. از این آمپول‌ها می توان روی صورت و بدن استفاده کرد. این تزریق که مستقیماً به داخل کیست یا ندول آکنه صورت می گیرد، معمولاً حاوی مقدار کمی استروئید مانند تریامسینولون است که یک ضد التهاب قدرتمند می باشد.

کیست ها و ندول‌ها ممکن است هفته ها طول بکشد تا خود به خود برطرف شوند. تزریق استروئید می تواند تورم، قرمزی و درد را در عرض چند روز کاهش دهد.

عوارض جانبی تزریق کورتیزون برای آکنه کیستیک 

اگرچه این روش می تواند سریع و موثر باشد، اما احتمال بروز عوارض جانبی وجود دارد. این عوارض می توانند شامل:

• ایجاد حفره یا نازک شدن پوست در محل تزریق: این عارضه می تواند منجر به یک تورفتگی قابل مشاهده در جایی که کیست وجود داشته است، شود. این فرورفتگی‌ها اغلب موقتی بوده و خود به خود برطرف می گردند. در صورت عدم رفع آنها، ممکن است متخصص پوست شما مواد پرکننده پوست ( فیلرها) را برای شما تجویز کند.
• هایپو پیگمنتیشن یا ناحیه ای روشن تر از پوست طبیعی یا لکه سفید: در صورت بروز این موارد نیز با گذشت زمان، اغلب به خودی خود از بین می روند.
• اثرات استروئید بر ساز و کار سیستمی بدن: اگر این دارو بیش از حد به بدن تزریق شود و توسط جریان خون جذب گردد، ممکن است اثرات زیادی روی سیستم های بدن بگذارد.

آکنه کیستیک چیست؟

آکنه کیستیک شدید ترین نوع آکنه (جوش) های پوستی به حساب می آید.

به طور معمول، آکنه به صورت زیر ظاهر می شود:

• جوش زدن
• جوش‌های سر سفید
• جوش‌های سرسیاه
• پاپول
• جوش چرکی

آکنه معمولاً به دلیل مسدود شدن منافذ پوست توسط سلول های مرده پوست و چربی ایجاد می شود. باکتری هایی مانند پروپیونی باکتریوم آکنه (P. acnes) نیز اغلب می توانند در بروز این عارضه دخیل باشند. گاهی اوقات منافذ مسدود شده در داخل پوست شکسته می شوند و برجستگی‌های دردناک و بزرگ ایجاد می کند که به آن کیست (برجستگی های چرکی) یا ندول (برجستگی ملتهب) می گویند. این برجستگی ها می توانند روزها، هفته ها و یا حتی بیشتر روی پوست باقی بمانند.

چه عواملی باعث ایجاد آکنه کیستیک می شوند؟

آکنه کیستیک، مانند انواع دیگر آکنه ها، در اثر عوامل مختلفی می تواند ایجاد شود:

1. اختلال هورمونی: عدم تعادل سطوح هورمون‌های تستوسترون، استروژن و آندروژن با آکنه کیستیک در ارتباط است.
2. ژنتیک: اگر یکی از والدین شما آکنه کیستیک دارد، به احتمال زیاد به آن مبتلا خواهید شد.
3. محیط: رطوبت زیاد، تعریق بیش از حد، آرایش، استفاده از لوسیون ها و پاک کننده‌ها می توانند باعث ایجاد آکنه کیستیک شوند.
4. مصرف داروهای شیمیایی خاص: لیتیوم، کورتیکواستروئیدها، ایزونیازید و فنی توئین با آکنه کیستیک در ارتباط هستند.

درمان های دیگر آکنه کیستیک

سایر روش های درمانی که ممکن است متخصص پوست برای شما در نظر بگیرد عبارت اند از:

• ایزوترتینوئین
• آنتی بیوتیک (تتراسایکلین)
• رتینوئیدهای موضعی (آداپالن، تازاروتن)
• اسپیرونولاکتون
• داروهای جلوگیری از بارداری (برای زنان)

نتیجه گیری

با تمام تفاسیری که انجام شد، توصیه ی نهایی ما این است که برای درمان آکنه، از تزریق مداوم کورتیزون ها جدا خودداری فرمایید، این درمان می تواند در رفع آکنه کیستیک بسیار موثر باشد، اما عوارض جانبی آن در طولانی مدت زیاد و مشکل آفرین خواهد بود .

اگر برجستگی های بزرگ، قرمز و دردناکی در اعماق پوست خودداری، ممکن است دچار آکنه کیستیک شوید. در مورد روش‌های درمانی توصیه شده از جمله تزریق کورتیزون با یک متخصص پوست باتجربه مشورت کنید.