تشخیص سرطان گوش

سرطان گوش می تواند قسمت داخلی (گوش داخلی) یا خارجی گوش (گوش خارجی) را تحت تأثیر خود قرار دهد. سرطان گوش یک سرطان نادر است. بیشتر این سرطان ها از پوست گوش خارجی شروع می شوند. بین ۵ تا ۱۰ مورد از ۱۰۰ مورد ابتلا به سرطان پوست (۵-۱۰٪) در گوش ایجاد می شود.

بنابراین بیماری غالباً ابتدا به صورت سرطان پوست در گوش خارجی شروع می شود و سپس در ساختارهای مختلف گوش، از جمله مجرای گوش و لاله آن گسترش می یابد. همچنین ممکن است سرطان گوش از داخل گوش نیز شروع شود که می تواند بر استخوان داخلی گوش (به نام استخوان تمپورال یا گیجگاهی)، تأثیر بگذارد. استخوان گیجگاهی، خود شامل استخوان ماستوئید است. این توده، ساختار استخوانی محکم پشت لاله گوش می باشد. 

ساختار گوش

گوش ۳ قسمت دارد:

• گوش خارجی
• گوش میانی
• گوش داخلی

قسمت مهم دیگر گوش، استخوانی است که گوش را احاطه کرده و از آن محافظت می کند (استخوان گیجگاهی).

انواع سرطان گوش

چندین نوع مختلف سرطان می تواند روی گوش انسان تأثیر بگذارد. این سرطان ها شامل موارد زیر اند:

1. سرطان های پوست: سرطان سلول های بازال، سلول های لایه بیرونی اپیدرم (یا خارجی ترین لایه پوست) را تحت تأثیر قرار می دهند.
2. سرطان سلول های سنگفرشی: سلول های سنگفرشی نیز اپیدرم را تحت تأثیر قرار می دهند. این نوع، شایعترین نوع سرطان گوش می باشد که در سلول های عمیق و داخلی تر رشد می کنند و بیشتر از سرطان سلول بازال، به بافت های دیگر گسترش می یابد. براساس گزارشات موردی در سال ۲۰۱۶، کارسینومای سلول سنگفرشی ( رشد بدخیم سلول ها) که بر غضروف خارجی گوش تأثیر می گذارد حدود ۱۵ درصد احتمال گسترش به دیگر بافت ها را دارند.
3. ملانوم: سلول های ملانوسیت پوست را تحت تأثیر قرار می دهد. وقتی فردی در معرض آفتاب قرار می گیرد، این سلول ها رنگی قهوه ای به پوست می دهند. اگرچه ملانوم نسبت به کارسینوم سلول اپیدرم یا سنگفرشی، نادر تر است، اما معمولا عودپذیر می باشد. این نوع سرطان، جدی ترین شکل سرطان پوست محسوب می گردد. در یک بررسی در سال ۲۰۰۶ ، ملانومای گوش ۱ درصد موارد ملانوما را تشکیل می دهد.
4. کارسینومای سیستیک آدنوئید: این نوع بسیار نادر سرطان، معمولاً غدد بزاقی را تحت تأثیر قرار می دهد، اما در گوش نیز دیده می شود. گزارشات موردی سال ۲۰۱۳ تخمین زد که این تومورها تنها ۵ درصد از سرطان های کانال شنوایی خارجی (مسیر عبور از خارج سر به لاله گوش) را در بر می گیرند.
5. تومورهای پاروتید: رشد بدخیم غده پاروتید (یا غده ی بناگوشی که زیر و مقابل گوش‌ها قراردارد) می تواند به مجرای داخلی گوش گسترش یابد. این غده بزرگترین غده بزاقی بدن است.

علائم سرطان گوش

علائم سرطان گوش بسته به اینکه در کدام قسمت از گوش به وجود آمده و آسیب رسانده باشد، متفاوت است.

الف) سرطان گوش بیرونی (خارجی) 

گوش خارجی شامل لاله گوش، لبه گوش (به نام pinna) و ورودی  مجرای گوش می باشد.

علائم سرطان پوست در گوش خارجی عبارتند از:

• لکه‌های پوست پوستی که حتی پس از مرطوب کردن نیز از بین نروند و باقی می مانند.
• توده‌های سفید مرواریدی زیر پوست گوشت
• زخم های پوستی که خونریزی می کنند.

ب) سرطان کانال گوش

علائم سرطان در مجرای گوش عبارتند از:

• برآمدگی در ابتدای ورودی مجرای گوش یا نزدیک آن
• از دست دادن یا کاهش شدید شنوایی
• خروج ترشحات از گوش

پ) سرطان در گوش میانی

علائم سرطان پوست در گوش میانی عبارت اند از:

• خروج ترشحاتی از گوش، که ممکن است خونین باشد (شایع ترین علامت)
• از دست دادن شنوایی
• گوش درد
• بی حسی سر و گوش در طرف آسیب دیده 

ت) سرطان در گوش داخلی

علائم سرطان پوست در گوش داخلی عبارت است از:

• گوش درد
• سرگیجه
• از دست دادن شنوایی
• زنگ زدن گوش
• سردرد

علت ایجاد سرطان گوش

محققان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث سرطان گوش می شود. بنابراین فهمیدن این که منشا این سرطان از کجاست، دشوار است. اما محققان می دانند که موارد و عوامل خاصی ممکن است احتمال ابتلا به سرطان گوش را افزایش دهند. این موارد شامل:

• نازک و روشن بودن پوست: عجیب است اما این مورد به طور کلی خطر ابتلا به سرطان پوست را که منجر به سرطان گوش می شود، افزایش می دهد.
• گذران وقت زیاد در آفتاب بدون (یا با مقدار ناکافی) ضد آفتاب: این امر شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پوست قرار می دهد، که می تواند منجر به سرطان گوش شود.
• عفونت مکرر گوش: پاسخ های التهابی همراه با عفونت گوش ممکن است به نوعی بر تغییرات سلولی که سرطان را تحریک می کند، تأثیر بگذارد.
• افزایش سن: انواع خاصی از سرطان گوش، بیشتر در افراد مسن بیشتر دیده می شود. طی یک مطالعه، داده ها نشان دادند که سرطان سلول های سنگفرشی استخوان گیجگاهی، در دهه هفتم زندگی (هفتاد سالگی) شایع ترین نوع سرطان گوش است.

تشخیص سرطان گوش

• اگر در قسمت خارجی گوش یا گوش میانی رشد غده مشکوکی احساس شود، پزشک می تواند مقداری از بافت را برداشته (بیوپسی) و به آزمایشگاه بفرستد تا سلول های آن را از نظر سرطانی بودن بررسی کند. به این روش نمونه برداری می گویند. ممکن است بیوپسی تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام شود (بنابراین فرد دردی احساس نمی کند).
• دستیابی به بافت های سرطانی در گوش داخلی دشوارتر است. این کار باعث می شود که پزشک نتواند بدون آسیب رساندن به بافت اطراف، بیوپسی را انجام دهد. او ممکن است مجبور باشد به آزمایشات تصویربرداری مانند MRI یا CT اسکن اعتماد و اکتفا کند تا در صورت وجود سرطان راهکارهایی را پیشنهاد دهد و درمان را شروع کند.

درمان سرطان گوش

درمان به طور کلی به اندازه پیشرفت سرطان و مکانی که تحت تاثیر قرار داده است، بستگی دارد.

1. جراحی: سرطان های پوستی که در خارج گوش ایجاد شده اند، به طور کلی بریده و برداشته می شوند. اگر طی این جراحی مناطق وسیعی از بافت برداشته شود، ممکن است فرد نیاز به جراحی های ترمیمی نیز داشته باشد.
2. درمان ترکیبی: سرطان کانال داخلی گوش یا استخوان گیجگاهی به جراحی و به دنبال آن پرتودرمانی نیاز دارد. اینکه چه مقدار از بافت گوش برداشته شود به اندازه تومور بستگی دارد.
3. برداشتن عمومی بافت: در بعضی موارد مجرای گوش، استخوان و لاله گوش باید برداشته شود. بسته به مقدار حذف شده، پزشک ممکن است بتواند گوش فرد را کمی بازسازی کند.
4. استفاده از سمعک: در بعضی موارد، شنوایی به طور قابل توجهی تحت تأثیر قرار نمی گیرد و کاهش نمی یابد اما در موارد دیگر، ممکن است لازم باشد که فرد به طور دائمی از سمعک استفاده کند.

چشم انداز

سرطان گوش بسیار نادر است. و میزان بقای آن بسته به محل تومور و مدت پیشرفت آن متفاوت است.

مهم است که هر گونه رشد غیر طبیعی و احساس وجود غده در اطراف گوش توسط یک متخصص گوش و حلق و بینی بررسی شود. اگر نیاز به تخلیه عفونت یا وکس های گوش دارید یا درد ناشناخته ای گوشتان را اذیت می کند نیز بهتر است به متخصص فوق الذکر مراجعه داشت..

بسیاری از پزشکان سرطان های گوش را به اشتباه عفونت گوش تشخیص می دهند. این تشخیص اشتباه به تومور فرصت رشد می دهد. بنابراین، درمان موثر آن دشوارتر می شود. اگر مشکوک به سرطان گوش هستید تشخیص زودهنگام می تواند کلید طلایی درمان شما باشد.