پرخوری عصبی چیست؟
پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است. که علائم آن شامل خوردن غذای بیش از حد به مدت کمتر از ۲ ساعت و بدون داشتن کنترل روی خود است، که پرخوری نامیده می شود و به دنبال آن فرد برای پاکسازی با روشهایی مانند استفراغ یا استفاده نادرست از ملین ها را انجام می دهد. ممکن است احساس کنید نمی توانید این قسمت های پرخوری را متوقف یا کنترل کنید.
چرخه خوردن- پاکسازی بیش از حد ممکن است از چندین بار در روز تا چند بار در هفته اتفاق بیفتد، اما باید حتما حداقل ۳ ماه این رفتارها وجود داشته باشد. غالباً، افراد مبتلا به پرخوری عصبی وزن بدن خود را نرمال یا بالاتر از حد طبیعی دارند. و اینگونه سالها متوجه آن نخواهند شد.
بسیاری از مبتلایان به پرخوری عصبی تا زمانی که به سن ۳۰ یا ۵۰ سالگی نرسند، به دنبال کمک نیستند. در این زمان، به دلیل عادت های غذایی تغییر دشوارتر خواهد شد.
محدود کردن کالری در پرخوری عصبی
دو روش وجود دارد که افراد مبتلا به پرخوری عصبی کالری را محدود می کنند:
- نوع پاکسازی: فرد اقداماتی مانند استفراغ خودخواسته یا سو مصرف از داروهای ملین، ادرار آور یا تنقیه یا سایر داروهای پاک کننده روده را انجام می دهد
- نوع غیرپاکسازی: فرد به جای رفتارهای پاکسازی از رفتارهای دیگری مانند روزه داری یا ورزش بیش از حد استفاده می کند.
چه کسانی در معرض خطر پرخوری عصبی قرار دارند؟
پرخوری عصبی غالباً زنان را مبتلا می‌کند و در سالهای نوجوانی شروع می شود. اما، می تواند مردان را نیز تحت تأثیر قرار دهد. افراد مبتلا به پرخوری عصبی بیشتر خانواده هایی با سابقه اختلالات خوردن، بیماری‌های جسمی و سایر مشکلات بهداشت روانی دارند. سایر بیماری ها مانند سو مصرف مواد، اختلالات اضطرابی و اختلالات خلقی در افراد مبتلا به پرخوری عصبی شایع است.
چه عواملی باعث بروز پرخوری می شود؟
علت پرخوری عصبی مشخص نیست. جامعه و عوامل فرهنگی که برای وزن و شکل بدن خاص ارزش قائل می شوند، نقش دارند. البته عوامل ژنتیک نیز وجود دارد.
علائم پرخوری چیست؟
- وزن بدن طبیعی یا بالاتر از حد متوسط است.
- دوره های مکرر پرخوری و ترس از عدم توانایی در توقف غذا خوردن
- استفراغ خودبخودی یا القایی
- ورزش بیش از حد
- روزه گرفتن بیش از حد
- عادات غذایی
- مصرف نادرست ملین ها یا ادرار آورها
- پریود نامنظم یا پریود نشدن
- اضطراب
- عدم رضایت از خود و بدن
- افسردگی
- وزن و فرم بدنی خاص
- التهاب یا درد همیشگی گلو
- خستگی و کاهش انرژی
- پوسیدگی دندان ناشی از استفراغ
- نفخ، یبوست
اکثر افراد مبتلا به اختلالات خوردن نیز دارای صفات خاصی هستند از جمله:
- عزت نفس پایین
- احساس درماندگی
- ترس از چاقی
- ناراحتی شدید با شکل و اندازه بدن آنها
- نگرانی نسبت به نظرات دیگران در مورد وزن و غذا
اگر به پرخوری قلبی مبتلا هستید، ممکن است:
- برای کاهش استرس و کاهش اضطراب پرخوری کنید.
- با پرخوری احساس گناه، انزجار و افسردگی به وجود می آید.
- پاکسازی فقط تسکین کوتاه مدت را به همراه دارد.
- رفتار شما ممکن است تکانشی باشد و احتمالاً رفتارهای پرخطر مانند سو مصرف الکل و مواد مخدر نیز داشته باشید.
به طور کلی، رفتارها و نگرش ها نشان می دهد که کاهش وزن، رژیم گرفتن و کنترل غذا در حال تبدیل شدن به نگرانی های اصلی است.
شواهدی از پرخوری:
- از جمله ناپدید شدن مقدار زیادی غذا در مدت زمان کوتاه یا بسیاری از بسته بندی ها و ظروف خالی که نشان دهنده مصرف مقدار زیادی غذا است.
- رفتارهای پاکسازی، از جمله : مراجعه مکرر به دستشویی بعد از غذا، علائم و یا بوی استفراغ، وجود مواد بسته بندی کننده یا بسته های ملین یا ادرار آورها
- هنگام غذاخوردن با دیگران ناراحت به نظر می رسند.
- غذا نخوردن در وعده‌های غذایی اصلی یا مقدار بسیار کمی غذا می خورند.
تشخیص پرخوری عصبی
استفاده از رژیم‌های غذایی خاص، از جمله قطع کل گروه‌های غذایی (بدون شکر، بدون کربوهیدرات، بدون لبنیات، گیاهخواری) و رژیم‌های مکرر دارند.
- ترس از غذا خوردن در جمع یا در کنار دیگران
- نوشیدن بیش از حد آب یا نوشیدنی های بدون کالری
- استفاده بیش از حد دهان شویه، نعناع و آدامس
- پوشاندن ظاهر بدن با لباس های گشاد
- رژیم بیش از حد و سخت برای کاهش کالری
- تورم غیرمعمول گونه ها یا ناحیه فک
- دارای پینه در پشت دستها و بندهای انگشتان ناشی از استفراغ القا شده است.
- تغییر رنگ دندان‌ها
- دوری از دوستان و فعالیت های روزمره
- نگرانی شدید در مورد وزن و شکل بدن
- بررسی مکرر خود در آینه برای مشاهده نقص ظاهری
- تغییرات شدید خلقی
- نوسانات قابل توجه وزن، هر دو بالا و پایین: وزن بدن معمولاً در محدوده وزن طبیعی است. ممکن است اضافه وزن داشته باشد.
- یافته‌های غیرطبیعی آزمایشگاهی (کم خونی، سطح کم تیروئید و هورمون، پتاسیم کم، تعداد سلول های خون پایین، ضربان قلب کند)
- سرگیجه، غش / سنکوپ
- احساس سرما در تمام مدت
- مشکلات خواب
- پوست خشک و ناخن های خشک و شکننده
- نازک شدن موهای سر، موهای خشک و شکننده (لانگو)
- ضعف عضلانی
- پوست زرد (به دلیل خوردن مقدار زیادی هویج)
- پریود نامنظم
- دیر خوب شدن زخم ها
- اختلال در عملکرد ایمنی بدن
پرخوری چگونه درمان می شود؟
درمان زودرس پرخوری اغلب می تواند از بروز مشکلات بعدی جلوگیری کند. پرخوری عصبی و سو تغذیه ای که در نتیجه آن ایجاد می شود، می‌تواند تقریباً بر روی هر سیستم بدن تأثیر بگذارد. پرخوری معمولاً هم با درمان فردی و هم با خانواده درمانی درمان می شود. تمرکز بر تغییر رفتار و اصلاح مشکلات تغذیه ای است.
درمان به رابطه بین افکار، احساسات و رفتارهای شما نگاه می کند. درمانگر الگوهای تفکر را کشف می کند که منجر به اقدامات خود تخریبی می شود و به تغییر این تفکر کمک می کند.
اگر مضطرب یا افسرده هستید، دارو (معمولاً داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب) ممکن است کمک کننده باشد.
عوارض پرخوری چیست؟
- گلودرد مزمن، سوء هاضمه، سوزش معده و رفلاکس
- زخم معده و روده
- مشکلات قلبی به دلیل از دست دادن مواد معدنی حیاتی و الکترولیت ها مانند پتاسیم و سدیم
- مشکلات دندانی، اسید در استفراغ لایه خارجی دندان ها را از بین می برد.
- ملتهب شدن مری
- حرکات نامنظم رود، یبوست و یا اسهال به دلیل سو استفاده عمدی از ملین ها
- افزایش خطر ناباروری در مردان و زنان
- ضربان قلب نامنظم یا آهسته که می تواند منجر به افزایش خطر نارسایی قلبی شود.
- متورم شدن غدد نزدیک گونه ها
- دوره‌های قاعدگی نامنظم
- مشکلات کلیوی
- کاهش میل جنسی
- اعتیاد، سو مصرف مواد و یا رفتار وسواسی جبری
- افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات بهداشت روانی
- پوکی استخوان - وضعیتی که منجر به شکننده شدن استخوان ها و به راحتی شکستگی آن می شود.
