شیاف پروژسترون برای جلوگیری از سقط جنین

پروژسترون به عنوان "هورمون بارداری" شناخته می شود. بدون پروژسترون کافی، بدن زن نمی تواند به رشد تخمک بارور شده ادامه دهد.

اگر می خواهید باردار شوید، پزشک ممکن است درمان های پروژسترون را توصیه کند. که می توانند به بارداری شما کمک کنند. اگر در گذشته سقط داشته اید. یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) و سایر روش های باروری انجام داده، ممکن است پزشک برای شما پروژسترون تجویز کند.

یک گزینه پرومتریوم است. این دارو نوعی پروژسترون است. از نظر FDA به صورت قرص تأیید شده است، اما برخی از پزشکان توصیه می کنند که آنرا به صورت واژینال استفاده کنند.

پروژسترون چیست؟

پروژسترون هورمونی است که به باردار شدن و حفظ آن کمک می کند. در نیمه دوم چرخه قاعدگی، سطح پروژسترون شما افزایش می یابد و باعث ضخیم شدن پوشش رحم می شود. در نتیجه، ضخامت رحم، تخمک بهتر می تواند لقاح و بارور شود. اگر پوشش خیلی نازک باشد، لانه گزینی نمی تواند رخ دهد.

هنگامی که یک زن باردار می شود، جسم زرد (فولیکول تخمک خالی) وی در اوایل بارداری پروژسترون می سازد. این کار تا زمان ایجاد جفت ادامه می یابد. مقادیر بالای پروژسترون به جلوگیری از تخمک گذاری کمک می کند. همچنین به رشد غدد تولید کننده شیر کمک می کند.

بعد از هفته‌های ۸ تا ۱۰ بارداری، جفت در رحم شروع به تولید پروژسترون می کند. این بدان معنی است که پروژسترون تراپی اغلب گزینه ای کوتاه مدت برای کاهش خطر سقط جنین است.

از آنجا که پروژسترون برای بارداری بسیار مهم است، پروژسترون کم نیز با سقط همراه است. گرچه این تنها دلیل سقط نیست، اما مطالعات نشان می دهد که پروژسترون می تواند در این امر نقش داشته باشد.

پروژسترون میکرونیزه چیست؟

پروژسترون میکرونیزه یک هورمون زیست تصادفی است. این بدان معنی است که از نظر شیمیایی مشابه نوعی پروژسترون است که در بدن زنان به طور طبیعی تولید می کند. و به صورت خوراکی و واژینال تجویز می شود.

آیا مصرف پروژسترون می تواند از سقط جنین جلوگیری کند؟

پروژسترون تاثیر موقتی بر کاهش خطر سقط جنین دارد.و تحقیقات در مورد فواید پروژسترون واژینال وجود دارد.

مطالعه ای که در سونوگرافی در Obstetrics & Gynecolog منتشر شده است نشان می دهد زنان باردار در سه ماهه دوم بارداری خود با دهانه رحم کوتاه که از ژل پروژسترون واژینال استفاده کرده اند کمتر احتمال دارد که زایمان زودرس داشته باشند. آنها همچنین عوارض کمتری داشتند.

این مطالعه ۴۵۸ زن با دهانه رحم کوتاه را که بیشتر در معرض سقط جنین بودند، بررسی کرد. زنانی که ژل پروژسترون استفاده کرده اند قبل از ۳۳ هفته کاهش ۴۵ درصدی زایمان زودرس را تجربه کرده اند.

اما طبق کتابخانه بهداشت باروری سازمان بهداشت جهانی (WHO)، درمان با پروژسترون واژینال "هیچ مستندی از اثربخشی" نداشت. WHO خواستار بررسی و مطالعات بیشتر در مورد ارتباط بین پروژسترون و جلوگیری از سقط جنین شد.

هشدار: در صورت بارداری از پروژسترون به صورت واژینال استفاده نکنید، مگر اینکه از این دارو به عنوان بخشی از درمان باروری با تجویز پزشک استفاده می کنید.

چه کسانی نباید پروژسترون میکرونیزه واژینال استفاده کنند؟

برخی از زنان دارای شرایط پزشکی هستند که به این معنی است که آنها نباید آن را به صورت واژینال یا موارد دیگر مصرف کنند.

این افراد شامل کسانی است که:

• سابقه سکته مغزی
• سابقه سرطان پستان یا سرطان رحم
• سابقه خونریزی غیرطبیعی واژن
• بیماری کبد و یا کلیه

پروژسترون واژینال همچنین می تواند خطر موارد زیر را افزایش دهد:

• لخته شدن خون
• سکته
• حمله قلبی
• سرطان پستان

پروژسترون می تواند با برخی از داروها تداخل کند. اگر سابقه شرایط بالا یا نگرانی در مورد مصرف پروژسترون واژینال را دارید، با پزشک صحبت کنید. 

عوارض شیاف پروژسترون چیست؟

عوارض جانبی مرتبط با پروژسترون واژینال می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد و یا حساسیت به لمس پستان ها
• تغییرات ترشحات واژن
• خواب آلودگی و خستگی
• سردرد
• تغییرات خلقی، از جمله افزایش تحریک پذیری یا عصبی بودن
• درد و گرفتگی لگن
• تورم در دستها یا پاها

بسیاری از این علائم با عوارض بارداری یکسان هستند و تشخیص آنها دشوار است. بنابراین بهتر است به پزشک مراجعه کنید.