داروهای خوراکی دیابت
قرص ها و داروهای خوراکی دیابت با تحريك سلول هاي توليدكننده انسولين در لوزالمعده و يا كاهش مقاومت سلول های بدن در مقابل انسولين، سطح قندخون را پايين می آورند. بيمارانی كه از اين قرص‌ها (داروهای ضد دیابت) برای کاهش قند خون و درمان دیابت خود استفاده می‌كنند بايد با نحوه كار آن ها آشنا شوند و از عوارض این داروها و قرص ها اطلاع داشته باشند.
بيماران ديابتي نوع ۲ از بدو شروع بيماری حتي در صورت خفيف بودن افزايش قندخون بايد تحت درمان هم زمان با پرهيز غذايی و ورزش و داروی خوراکی دیابت قرار گيرند. توجه کنيد که مصرف قرص به هيچ عنوان جای پرهيز غذايی را نمی‌گيرد.بنابراین برای درمان ديابت اين سه ابزار در کنار يکديگر لازم هستند.
انواع داروهای پايين آورنده قند خون
قرص‌هاي ضد ديابت چند دسته می باشند و شامل موارد زیر می باشند:
- سولفونیل اوره مانند گلیبن کلامید
- بی گوانید مانند متفورمین
- مگلیتینید مانند رپاگلینید
- تیازولیدین دیون مانند پیوگلیتازون
- مهار کننده ۴ دی پپتیل دی پپتیداز مانند سیتاگلیپتین
- مهار کننده آلفا گلوکوزیداز مانند آکاربوز
- مهار کننده انتقال همزمان سدیم-گلوکز مانند امپاگلیفوزین
داروی گلی بن کلامید برای درمان دیابت
اين قرص كه امروزه از پرمصرف‌ترين داروهای پايين‌آورنده قندخون است به گروه سولفونيل اوره‌ها تعلق دارد. مصرف اين دارو سبب افزايش ترشح انسولين از لوزالمعده و ورود آن به جريان خون می‌شود که باعث كاهش قندخون مي گردد، بنابراين هنگامی می‌توان از اين دارو استفاده نمود كه هنوز بدن قادر باشد انسولين بسازد و سلول هاي بدن بتوانند به آن پاسخ دهند. بنابراين اين دارو در بيماران ديابتي نوع۱ اثری ندارد. اين قرص ها برای كمك به‌كار لوزالمعده و پايين آوردن قندخون تجويز مي‌شوند.
داروی گلی بن گلامید می تواند باعث افت قندخون و حالت تهوع در شما شود. بنابراین وعده های غذایی خود را کوچک و به دفعات در طول روز بگذارید.
قرص هاي ضد ديابت مثل هر داروی ديگری می توانند عوارض جانبي داشته باشند. مثلاً بعضي مواقع با شروع مصرف گلي‌بن‌گلاميد، ممكن است دچار حالت تهوع شويد. معمولاً اين حالت چند روز بعد از ادامه مصرف قرص از بين مي‌رود. همچنين کسي که اين دارو را مصرف کرده باشد درصورت به تاخير انداختن و يا حذف يك وعده غذايی، ممكن است با كاهش شديد قندخون مواجه شود. برای پرهيز از وقوع چنين رخدادی، روزانه سه وعده غذايی اصلی و سه ميان وعده کوچک مصرف نماييد و در صورت تکرار افت قند خون پزشکتان را در جريان قرار دهيد. دارو با غذا مصرف شود.
برای اطلاعات کامل و نحوه مصرف داروی گلی بن کلامید روی آن کلیک کنید.
قرص گلی کلازید در درمان دیابت
گلی کلازید مانند گلی بن کلامید متعلق به دسته ای از داروها به نام گروه سولفونیل اوره است که باعث تحریک سلول های لوزالمعده برای ترشح مقادیر بیشتر انسولین می گردد. گلی کلازید علاوه بر افزایش میزان انسولین گلوکوژنز در کبد را نیز کاهش می دهد واین به معنی کاهش تولید گلوکز در کبد است و از این طریق نیز قند خون را کاهش می دهد. داروهای سولفونیل اوره معمولا باعث افزایش وزن می شوند و به همین دلیل برای بیماران دیابتی لاغر گزینه مناسبی محسوب می شود.
برای اطلاعات کامل و نحوه مصرف داروی گلی کازید روی آن کلیک کنید.
داروهای بی گوانید مانند متفورمین در درمان دیابت
متفورمين باعث كاهش اشتها و تثبيت وزن در بيماران ديابتي مي شود. اين دارو براي بيماران چاق و افراد داراي چربي خون بالا مناسب تر است. افراد داراي بيماري هاي كبدي، كليوي و نارسايی قلبی يا تنفسی نبايد از متفورمين استفاده كنند. با شروع مصرف اين دارو ممكن است مشكلات گوارشي مثل تهوع و اسهال بوجود بيايند. مصرف همزمان اين دارو با غذا يا بلافاصله بعد از صرف غذا مي‌تواند اين مشكلات را کم کند. در هر حال، در صورت ايجاد اسهال و استفراغ مي بايست مصرف دارو را قطع كرده و به پزشك مراجعه كنيد.
همچنين جهت كاهش عوارض گوارشي توصيه مي شود متفورمين از نصف قرص يا حداكثر يك قرص بعد از شام شروع و در صورت تحمل بيمار مقدار آن به تدريج افزايش يابد. اين دارو كه به شکل قرص هاي ۵۰۰ و ۱۰۰۰ ميلي گرمي موجود است توليد گلوکز توسط كبد را كاهش مي‌دهد. همچنين مقاومت بدن به انسولين را كاهش داده لذا جذب گلوكز به سلول هاي بدن دراثر انسولين بيشتر مي‌شود.
برای نحوه مصرف داروی متفورمین روی آن کلیک کنید.
مگلیتینید مانند رپاگلينايد در درمان دیابت
اين دارو در درمان ديابت نوع ۲ با تحريك لوزالمعده به ترشح انسولين ، به تنظيم قند خون كمك مي كند. براي افزايش تاثير رپاگلينيد، حداكثر تا نيم ساعت قبل از خوردن غذا بايد دارو را مصرف نمود. در بيماران مبتلا به مشكلات كليوي، دوران بارداري و دوران شيردهي مصرف اين دارو ممكن است ممنوع باشد. رپاگلينيد به صورت قرص هاي ۰/۵ ، ۱ و ۲ ميلي گرمي در داروخانه ها موجود است.
برای نحوه مصرف داروی رپاگلینید روی آن کلیک کنید.
تیازولیدین دیون ها مانند پيوگليتازون
اين دارو به تنهايي يا در تركيب با داروهاي ديگر براي درمان بيماران ديابتي نوع۲، به کار مي رود. پيوگليتازون با کاهش مقاومت بدن به انسولين سطح قندخون را پايين مي آورد. مصرف پيوگليتازون در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي، كبدي و بيماران مبتلا به ورم اندام ها با احتياط صورت مي گيرد. همچنين در دوران بارداري و شيردهي مصرف اين دارو توصيه نمي شود.. پيوگليتازون به شکل قرص هاي ۱۵ و ۳۰ و ۴۵ گرمي در داروخانه ها موجود است .دارو با یا بدون غذا قابل مصرف است. افزایش وزن وابسته به دوز گزارش شده است.
برای نحوه مصرف داروی پیوگلیتازون روی آن کلیک کنید.
مهار کننده ۴ دی پپتیل دی پپتیداز مانند سیتاگلیپتین
داروی سیتاگلیپتین از داروهای جدید در درمان دیابت نوع دو می باشد.
این دارو یک با افزایش سطح انکرتین در خون که مسئول تنظیم آزادسازی انسولین در خون می باشد، بصورت غیر مستقیم منجر به افزایش انسولین خون و در نتیجه کاهش قندخون خصوصاً پس از غذا می شود. از مزایای دیگر این دارو کمک به کاهش ساخت قندهای ساده توسط کبد می باشد.
مطالعات نشان می دهد که در بیماران مصرف کننده ی انسولین، با اضافه کردن این دارو به رژیم درمانی،می توان دوز انسولین را کاهش داد.
این دارو با غذا تداخلی ندارد و میتوانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید.
لازم است تجویز این دارو برای بیماران با مشکل کلیوی و گوارشی با احتیاط باشد.همچنین در بیماران مبتلا به کتواسیدوز تجویز این دارو توصیه نمی شود.
برای نحوه مصرف داروی سیتاگلیپتین روی آن کلیک کنید.
مهار کننده آلفا گلوکوزیداز مانند داروی آكاربوز
اين دارو باعث به تاخير افتادن هضم كربوهيدرات ها وبه دنبال آن تاخير جذب گلوكز از روده مي شود و در نتيجه قند به آهستگي وارد جريان خون می شود و از افزايش ناگهاني قندخون جلوگيري به عمل می آيد. كربوهيدرات‌هاي تجزيه نشده در روده توسط باكتري هاي روده‌اي تجزيه مي‌شوند و اين رخداد مي تواند به بروز دل درد، نفخ و اسهال منجر شود. اين دارو بايد در ابتداي غذاخوردن ميل شود.
آكاربوز قرص هاي ۵۰ و۱۰۰ ميلي گرمي دارد و بايد به صورت نصف قرص ۵۰ ميلي گرمي در ابتداي هر وعده غذايي شروع شود تا عوارض گوارشي آن به حداقل برسد، معمولا عوارض گوارشي با ادامه درمان كاهش مي يابند.
برای نحوه مصرف داروی آکاربوز روی آن کلیک کنید.
مهار کننده انتقال همزمان سدیم-گلوکز مانند امپاگلیفوزین
امپاگلیفلوزین جزء جدیدترین داروهای کنترل قند خون است که با مهار انتخابی آنزیم سدیم-گلوکز ترانسپورت ۲ باعث کاهش قند خون می گردد و بر روی لوله های پروگزیمال کلیه اثر می گذارد و بازجذب گلوکز را کاهش می دهد و بنابراین قند ادرار را افزایش می دهد.
امپاگلیفلوزین نسل جدید داروهای کنترل کننده قند خون است که به تنهایی و یا همراه با سایر داروهای قند خون در دیابت نوع دو کاربرد دارد.
همچنین این دارو در کاهش ریسک خطرات قلبی عروقی کاربرد دارد.
حداکثر جذب یک و نیم ساعت پس از مصرف خوراکی ایجاد می شود.
دارو یک بار در صبح با یا بدون غذا مصرف شود.
برای اطلاعات کامل و نحوه مصرف داروی امپاگلیفلوزین روی آن کلیک کنید.
