تاثیر عشق بر مغز و بدن

عشق بسیار مرموز است، عاشق شدن می تواند بدن و مغز را تغییر دهد و برعملکرشان تاثیر بگذارد. هنگام عاشق شدن قلب تند تند می زند، سیستم گوارش بهم میریزد و دچار یک نوسان عاطفی می شوید به طوری که یک دقیقه توهم خوشبختی دارید و لحظه دیگر مضطرب و ناامید.
در یک مطالعه محدود، محققان تصاویر اسکن مغزی ۱۰ زن و ۷ مرد را که ادعا می کردند بسیار عاشق هستند، بررسی کردند. طول روابط آنها از یک ماه تا کمتر از دو سال بود. به شرکت کنندگان عکسهایی از معشوقشان و عکسهای شخصی شبیه به معشوقشان نشان داده شد.
مغز شرکت کنندگان دقیقا به تصاویر معشوق خودشان واکنش نشان داد و در همان قسمت هایی مغزی که با انگیزه و پاداش مرتبط است، واکنش های احساسی ایجاد شد.
آرتور آرون، روانشناس از دانشگاه ایالتی نیویورک، گفت: "عشق شدید و پرشور از همان سیستمی در مغز استفاده می کند که در صورت اعتیاد فرد به مواد مخدر فعال می شود."
به عبارت دیگر، شما همانند یک معتاد به داشتن شخصی که عاشقش هستید، اعتیاد پیدا می کنید و این عشق رمانتیک پاسخی ابتدایی به این حس است.
محققان می گویند: که عشق رمانتیک یکی از قدرتمندترین احساساتی است که فرد می تواند تجربه کند. مغز انسان ها برای داشتن یک همسر تکامل یافته است و انسانها برای بدست آوردن یک همسر انگیزه بیشتری پیدا می کنند، و حتی گاهی اوقات برای جلب توجه و علاقه او به خود افراط می کنند.
لوسی براون، متخصص مغز و اعصاب در نیویورک، گفت: "شما می توانید هنگامی که عاشق هستید احساس خوشبختی و یا حتی احساس اضطراب کنید به این دلیل که شخص دیگری( معشوق) به یک هدف در زندگی شما تبدیل می شود".
براون گفت که قسمت پاداش مغز، که مرکز لذت نیز نامیده می شود، قسمت اساسی مغز است که برای زنده ماندن مورد نیاز است. که به ما کمک می کند تا احساس خوبی در خودمان حس کنیم. این احساس خوب از احساس جنسی نیز قدرتمندتر است.
مغز هنگام عاشق شدن چه تغییری می کند؟
تحقیقات نشان می دهد که این احساسات شدید و عاشقانه از مغز ناشی می شود. اما دانشمندان در مورد اینکه هنگام عاشق شدن در مغز چه تغییراتی رخ می دهد نظریه های بسیار جالب را ارائه داده اند. عاشق بودن باعث ترشح مواد شیمیایی و هورمون هایی در مغز می شود که به احساس لذت، وسواس و وابستگی مرتبط است. درادامه نگاهی داریم به پنج تاثیری که عشق روی مغز عاشق می گذارد.
۱. تاثیر عشق روی مغز و ترشح هورمون ها
دانشمندان علوم اعصاب عشق را به سه مرحله تقسیم می کنند: هوس، جاذبه و دلبستگی. در مرحله اول عشق شهوت است که باعث ترشح هورمون ها و ایجاد تمایل شدید به آن فرد می شود. آدرنالین و نوراپی نفرین باعث تپش قلب و تعریق و ...می شود همچنین دوپامین در مغز ایجاد حس سرخوشی می کند.
۲. عشق مانند دارو عمل می کند.
یک تحقیق در مردان قبل از عاشق شدن نشان داد، که با دیدن تصویر یک زن جذاب همان قسمت های از مغزشان فعال می شود که هنگام مصرف داروهایی مانند مورفین فعال است و اینگونه حس دوست داشتن در آنها ایجاد می شود.
۳. افزایش خونرسانی در مرکز لذت مغز
هنگامی که عاشق می شوید خون در بخش هایی از مغز که مربوط به لذت است، افزایش می یابد. اسکن های مغزی (MRI) نشان میدهند که این مناطق هنگام عاشق شدن افراد فعال میشوند.
.
۴. کاهش وسواس فکری
عشق سطح سروتونین مغز را کاهش می دهد و اینگونه باعث کاهش وسواس فکری شده و در نتیجه فرد عاشق ایراد ها و صفات نامطلوب معشوق را نمیبینید و به اصلاح خودمان کور میشود.
۵. تطابق مغز با سطح هورمون ها
یک مطالعه جدید نشان می دهد، مردانی که سطح بیشتری از تستوسترون دارند نگرش مثبت تری در مورد رابطه جنسی با شریکشان دارند.
پس از مدتی با ترشح هورمون ها به طور مداوم، در مغز تحمل هورمونی افزایش یافته و هورمونهای اکسی توسین و وازوپرسین در مغز نفوذ کرده و احساس امنیت بیشتری را با معشوق پیدا می کند و فرد از مرحله جذب به دلبستگی می رود.
آیا عشق بعد از رسیدن به معشوق پایان می یابد؟
آرون گفت نه كاملاً. در تحقیقی دیگر، او و همکارانش اسکن ام آر آی ۱۰ زن و هفت مرد را که به طور متوسط ۲۱ سال ازدواج کرده بودند، بررسی کردند و مشخص شد که آنها هنوز به شدت عاشق شریک زندگی خود هستند.
با گذشت زمان از عشق پرشور کاسته می شود و به دلبستگی و ایجاد پیوندهای بیشتر منجر میشود.
این نتایج همچنین از روش زندگی انسانها اثبات می شود. انسانها تنها پستانداری است که پدر و مادر با هم، کودک را بزرگ می کنند و با تولد کودک پیوند بین آنها عمیق تر می شود. اما عشق های شدید و پر آتشین ممکن است از بین بروند.