احیا قلبی ریوی یا CPR

احیای قلبی ریوی (CPR) یک روش نجات دهنده زندگی است که در بسیاری از موارد اضطراری از جمله حمله قلبی یا خفگی بر اثر غرق شدن، که در آن تنفس یا ضربان قلب فرد متوقف شده است، بسیار مهم است. انجمن قلب آمریكا به همه افراد توصیه می كند - حتی افراد آموزش دیده و پزشكان - CPR را با ماساژ قلب و فشرده سازی قفسه سینه شروع كنند.

هنگامی که کسی روی زمین می‌افتد اکثرا می ترسیم و یا گریه و زاری می کنیم. اما هر دقیقه که از ایست قلبی فرد بگذرد ۱۰٪ از شانس زنده بودن او کم می شود و پس از ۱۰ دقیقه احتمال نجات او صفر می شود. 

اگر می ترسید که دانش یا توانایی شما ۱۰۰% نباشد باید بدانید که انجام هر کاری به مراتب بهتر از هیچ کاری نکردن است. به یاد داشته باشید، تفاوت بین انجام کاری و هیچ کاری نکردن می تواند به قیمت جان کسی باشد.

اگر قلب فردی در بین ۴ تا ۶ دقیقه بعد از آن به کار نیفتد، امکان صدمه مغزی در او افزایش می‌یابد. اگر احیا قلبی تا  ۱۰ دقیقه بعد از ایست قلبی انجام نشود، به احتمال زیاد فرد دچار مرگ مغزی خواهد شد. در این متن مراحل شوک قلبی و تنفسی را برای شما با عکس توضیح خواهیم داد.

توصیه های انجمن قلب آمریکا:

 اگر در زمینه CPR آموزش ندیده اید. ماساژ قلب (فشرده سازی قفسه سینه) را فقط بدون وقفه ۱۰۰ تا ۱۲۰ دقیقه در دقیقه تا رسیدن امدادگران  انجام دهید و نیازی نیست که تنفس مصنوعی را امتحان کنید.

CPR می تواند جریان خون اکسیژن دار را به سمت مغز و سایر اندام های حیاتی ادامه دهد تا زمانی که درمان های پزشکی کارآمد بتواند ریتم طبیعی قلب را بازیابی کند.

وقتی قلب متوقف می شود، کمبود خون اکسیژن دار می تواند در عرض چند دقیقه باعث آسیب مغزی شود. فرد ممکن است ظرف هشت تا ۱۰ دقیقه بمیرد.

قبل از شروع CPR، بررسی کنید:

• آیا فرد موقعیت ایمنی قرار دارد؟
• آیا فرد هوشیار است یا بیهوش است؟

عملیات نجات شامل سه مرحله اصلی C-A-B انجام می شود.

1. فشرده سازی سینه (C)
2. راه هوایی را باز کنید (َA)
3. تنفس مصنوعی (B)

انجمن قلب آمریکا حروف C-A-B -را برای کمک در به خاطر سپردن دستور انجام مراحل CPR قرار داده است.

مراحل نجات یا  احیا قلبی ریوی

1. آرامش خود را حفظ کنید و نترسید.
2. اگر فرد بیهوش به نظر می رسد، روی شانه خود ضربه بزنید یا تکان دهید و با صدای بلند بپرسید: "حال شما خوب است؟"
3. اگر فرد هوشیاری نداشت و پاسخی نداد سریعا به اورژانس (۱۱۵) تماس بگیرید.
4. تا رسیدن آمبولانس با نظر خدمات دهنده پزشکی پشت تلفن مراحل تنفس و ماساژ قلبی – ریوی را آغاز کنید.

فشرده سازی: برگشت دوباره قلب

۱- فرد را به پشت و روی یک سطح سفت قرار دهید.

۲- در کنار گردن و شانه های فرد زانو بزنید(بنشنید)

۳- دهان و راه تنفسی او را برسی می کنید که باز باشد.

۴- کف یک دست خود را روی مرکز قفسه سینه فرد( جناغ)، بین پستان ها قرار دهید. دست دیگر خود را بالای دست اول قرار دهید. آرنج ها را صاف نگه دارید و شانه ها را مستقیماً بالای دستان قرار دهید.

۵- از وزن بالاتنه (نه فقط بازوها) خود استفاده کنید زیرا حداقل ۲ اینچ (تقریباً ۵ سانتی متر) قفسه سینه را به طور مستقیم به داخل باید فشار دهید (فشرده کنید) اما بیشتر از ۲.۴ اینچ (تقریباً ۶ سانتی متر) نباید تو برود.  با سرعت ۱۰۰ تا ۱۲۰ بار در هر دقیقه (یعنی هر یک ثانیه دو بار) محکم فشار دهید.

۶- اگر تاکنون در زمینه CPR آموزش ندیده اید، فشارهای قفسه سینه را تا زمان بروز علائم حرکتی یا رسیدن  پرسنل پزشکی اورژانس ادامه دهید. اگر در زمینه CPR آموزش دیده اید، به باز کردن راه تنفس و بقیه مراحل نجات ادامه دهید.

باز کردن راه تنفس

اگر در زمینه CPR آموزش دیده اید و اطلاعات کافی دارید.، با استفاده از قرار دادن سر را در شیب مناسبی قرار بدهید و بالا بردن چانه راه هوایی فرد را باز کنید. کف دست خود را بر روی پیشانی فرد قرار داده و سر را به آرامی به سمت عقب متمایل کنید. سپس با دست دیگر چانه را به آرامی به سمت جلو بلند کنید تا مجرای تنفسی باز شود.

تنفس مصنوعی 

تنفس نجات دهنده می تواند تنفس دهان به دهان یا تنفس دهان به بینی باشد اگر دهان آسیب جدی دیده باشد یا باز نشود.

1.  سر را به پشت چرخانده و چانه را کمی بالا بیاورید.
2.  قسمت نرم بینی فرد را با دست ببندید.
3. یک نفس طبیعی بکشید. اطراف دهان را کاملا بسته و روی دهان بیمار بگذارید. باید مراقب باشید که نفس شما زیادی عمیق و سنگین نباشد.
4. باید دو بار تنفس به فرد مصدوم بدهید:
5. اولین نفس مصنوعی را بدهید - یک ثانیه صبر کنید - و دقت کنید تا ببینید سینه بالا می رود یا خیر.
6. اگر سینه بالا و پایین شد(شبیه  هنگام نفس کشیدن)، نفس مصنوعی دوم را بدهید.
7. اگر سینه بالا و پایین نشد، تنظیم شیب سر، بالا بردن چانه را تکرار کنید و سپس نفس دوم را به او بدهید.

 سی بار حرکت ماساژ قلبی و به دنبال آن دو بار تنفس مصنوعی را به صورت یک چرخه (۱۵ دقیقه یکبار) ادامه دهید. 

نکته: مراقب باشید نفس های زیادی را به او ندهید. و هنگام انجام آن نفس نفس نزنید.