روش های درمان آکنه یا جوش صورت

آکنه یا جوش صورت معمولا از سن نوجوانی ایجاد می شود وگاهی تا بعد از سی سالگی هنوز ادامه می یابد. جوش صورت علت های مختلفی دارد که مهمترین آن تغییرات هورمون و چربی پوست است. اما بهترین و موثرترین درمان برای آکنه و جوش صورت برای هر فرد با توجه به علت ایجاد آن، سن او، نوع پوست، شدت آکنه و... متفاوت است. درمان اکنه از این جهت اهمیت دارد که از اسکار و یا جای جوش باقی مانده از ان جلوگیری کنیم. و از اینکه جای ان به صورت لک یا فرو رفته شود پیشگیری شود. در این متن ما به انواع روش های درمانی جوش صورت از آکنه خفیف تا شدید، اعم از پماد ها، داروهای موضعی، داروهای خوراکی مثل آنتی بیوتیک ها، قرض های جلوگیری، آکوتان(ایزوترتینوئین) و محصولات بدون نسخه ای که برای درمان جوش و آکنه در بازار موجودند و مواد موثر داخل آنها می پردازیم. با هلیکس همراه شوید.

انواع درمان آکنه

بسیاری از گزینه های درمان آکنه برای کنترل جوش های پوستی وجود دارد. درمان های آکنه را می توان به سه دسته تقسیم کرد: 

1. درمان موضعی (داروهایی که روی پوست خود می گذارید(پمادها و..)، یا محصولات بدون نسخه)
2. داروهای خوراکی تجویز شده
3. درمان های تخصصی یا جراحی(درمان هایی که در مطب یا مطب های پوست انجام می شود). نوع و مدت دوره درمان، با توجه به نوع و مرحله آکنه تعیین می شود.

موثرترین محصولات برای درمان آکنه

درمان های آکنه بدون نسخه آن دسته از محصولاتی هستند که می توانید در داروخانه، فروشگاه های مواد غذایی، کلینیک های پوست یا فروشگاه لوازم آرایشی تهیه کنید. بسیاری از محصولات OTC ادعا می کنند که برای پوست مستعد جوش مفید هستند. اما برای اطمینان از اثر آنها باید مواد تشکیل دهنده آنها را بررسی کنید.

موثرترین محصولات درمانی آکنه OTC حداقل باید حاوی یکی از این مواد زیر باشند:

۱. سالیسیلیک اسید (۰.۵٪ تا ۲٪):

سالیسیلیک اسید به عنوان لایه بردار عمل می کند و به پوست شما کمک می کند تا سلولهای مرده پوست را به طور موثرتری از بین ببرد. برای درمان و رفع جوش های غیر التهابی و جوش های سرسیاهی بهترین عملکرد را دارد. این ماده همچنین به سایر محصولات ضد آکنه کمک می کند تا بهتر در پوست نفوذ کنند، بنابراین یک ترکیب خوب برای آماده سازی پوست جهت درمان است.

۲. بنزوئیل پراکسید (۲.۵٪ تا ۱۰٪):

بنزوئیل پراکسید ماده موثری در محصولاتی با اثر پاک کنندگی و یا محافظت کننده و همچنین داروهای تجویز شده آکنه است. این کار با وارد کردن اکسیژن به منافذ، باعث از بین رفتن باکتری های مرتبط با آکنه می شود. همچنین به پاکسازی فولیکول سلول های مرده پوست کمک می کند، که می تواند از اسکار جوش جلوگیری کند.

۳. گوگرد:

گوگرد چربی پوست را کاهش می دهد، به پوست کمک می کند تا سلول ها کمتر دچار انسداد منافذ شده و خاصیت ضد میکروبی دارد. برای آکنه های با شدت کم تا متوسط، از جمله آکنه های التهابی با شدت متوسط مفید است، اما برای آکنه های شدید یا جوش های کیستیک موثر نیست. 

۴. گلیکولیک اسید:

گلیکولیک اسید، یک اسید آلفا هیدروکسی محلول در آب (AHA) است که باعث سرعت بخشیدن به گردش خون سلولی و همچنین لایه برداری پوست عمل می کند. همچنین باعث تحریک پوست برای تولید کلاژن بیشتر می شود که باعث کاهش اثرات پیری می شود. با این حال، پوست را نسبت به آفتاب حساس می کند.

درمان آکنه یا جوش خفیف تا متوسط با داروها

خیلی مهم نیست که شما از چه نوع محصولی استفاده می کنید، پاک کننده، تونر، پد های تمیز کننده یا لوسیون، مهم اینست که حاوی ماده موثر برای درمان آکنه باشد. شما می توانید چندین محصول پوستی مناسب شرایط پوست خودتان انتخاب کرده و در کنار هم قرار دهید تا یک برنامه مراقبت از پوست منظم داشته باشید.

محصولات آکنه OTC می توانند باعث خشکی بیش از حد، پوست پوست شدن و قرمزی شوند. اگر پوست حساسی دارید، بهتر است با محصولات درمانی ملایم شروع کنید و در صورت لزوم، آرام آرام بیشتر کنید.

به طور کلی، محصولات OTC گزینه خوبی برای آکنه خفیف و جوش های سرسیاه هستند، اما آکنه های با شیوع متوسط و شدید به داروهای تجویزی نیاز دارد.

 چگونه روش های درمانی OTC موثر برای آکنه خود را انتخاب کنیم:

۱. داروهای خوراکی 

در مورد آکنه هایی که بعد از سه ماه با استفاده از محصولات بدون نسخه بهتر نمی شوند، پزشک ممکن است درمان با داروهای تجویز شده موضعی قویتری را توصیه کند. در موارد شدید تر، ممکن است داروهای تجویز خوراکی توصیه شود.

۲. داروهای موضعی

از داروهای تجویزی موضعی می توان برای درمان جوش های خفیف تا آکنه های شدید و موارد دیگر استفاده کرد. درمان موضعی آکنه انواع مختلفی دارد، از ژل های سبک آب و لوسیون ها گرفته تا محلول های تونر مانند و پدهای دارویی.

درمان های آکنه خفیف تا شدید با نسخه یا تجویز پزشک

درمان های موضعی آکنه و جوش صورت

درمان های موضعی موجود با نسخه پزشک شامل موارد زیر است:

1. اسید آزلائیک: اعتقاد بر این است که اسید آزلائیک باعث کاهش ریزش سلول های پوستی می شود و به عنوان کرم یا ژل از افزایش رنگدانه جلوگیری می کند. این محصول در دوران بارداری و شیردهی قابل مصرف است.
2. بنزوئیل پراکسیدهای درصد بالاتر (با نسخه)
3. رتینوئیدهای موضعی .که از ویتامین A مصنوعی ساخته می شوند و شامل Retin-A Micro (ترتینوئین)، Tazorac (تازاروتن) و ترکیب آداپالن مانند رتینوئید (با نام تجاری Differin) هستند. آنها به سرعت پوست را لایه برداری می کنند، منافذ پوست را بدون گرفتگی نگه می دارند و از کومدون جلوگیری می کنند.
4. آنتی بیوتیک های موضعی باکتریهای پوستی مرتبط با آکنه را هدف قرار می دهند. کلیندامایسین و اریترومایسین متداول ترین موارد مصرفی هستند.
5. داروهای ترکیبی آکنه(داروهای دست ساز توسط پزشک) که معمولا یک آنتی بیوتیک را با یکی دیگر از محصولات ضد آکنه ترکیب می کنند.
6. اسید سالیسیلیک. ممکن است به جلوگیری از گرفتگی فولیکول های مو کمک کند و هم به عنوان محصولات شستشو مفید است. مطالعات نشان می دهد که اثربخشی آن محدود است. عوارض جانبی شامل تغییر رنگ پوست و تحریک جزئی پوست است.
7. داپسون. ژل ۵٪ داپسون (Aczone) دو بار در روز برای آکنه های التهابی، به ویژه در زنان مبتلا به آکنه توصیه می شود. عوارض جانبی آن شامل قرمزی و خشکی است.
8. کلاسکوترون (Winlevi) یک درمان موضعی تازه تأیید شده برای آکنه های متوسط تا شدید است که به عنوان جایگزینی برای اسپیرونولاکتون در نظر گرفته می شود. هورمون های ایجاد کننده آکنه را هدف قرار می دهد. نحوه عملکرد آن کاملاً مشخص نیست اما مشخص شده است که باعث کاهش آکنه در مردان و زنان بالای ۱۲ سال می شود.
9. شواهد در حمایت از استفاده از روی، گوگرد، نیکوتینامید، رزورسینول، سولفات استامید سدیم یا کلرید آلومینیوم در درمان به صورت موضعی آکنه خیلی قوی نیستند.

داروهای خوراکی جوش (آکنه)

داروهای خوراکی آکنه به صورت داخلی کار می کنند. این داروها به طور معمول برای جوش های شدید یا آکنه کیستیک تجویز می شوند. در مواردی که درمان های موضعی به اندازه کافی نتیجه خوبی ندارند، از آنها برای انواع کمتری جوش نیز استفاده می شود.

درمان های آکنه خوراکی فقط با نسخه پزشک در دسترس هستند و شامل: 

1. آنتی بیوتیک خوراکی: ممکن است از این موارد استفاده شود، اما بیش از سه تا شش ماه نیست. آکادمی پوست آمریکا می گوید که باید از درمان با یک آنتی بیوتیک به دلیل بالارفتن مقاومت باکتری، خودداری شود. 
2. ایزوترتینوئین: داروی آکوتان یا ایزوترتینوئین به صورت خوراکی، مانند رتینوئیدهای موضعی، فرم مصنوعی ویتامین A است و برای جوش های شدید موثرترین دارو محسوب می شود. با این حال، ضروری است که هنگام مصرف آن باردار نباشید.
3. درمان های هورمونی: گزینه هایی مانند قرص های جلوگیری از بارداری و اسپیرونولاکتون درمان های اولیه آکنه نیستند، اما می تواند برای زنانی که به طور مداوم پریودهای از دست رفته دارند یا دارای اختلالات هورمونی هستند که باعث ایجاد آکنه می شوند، مفید باشد. عوارض جانبی شامل حالت تهوع، لکه بینی، حساسیت و درد در پستان و لخته شدن خون است.
4. اسپیرونولاکتون (آلداکتون). اسپیرونولاکتون یک داروی خوراکی است که می تواند عملکرد هورمون های بدن را روی غدد چربی پوست مسدود کند. این دارو برای آکنه مورد تأیید FDA نیست ، اما به ویژه برای زنانی که آکنه ای دارند که تقریباً در زمان قاعدگی و یائسگی بدتر می شود بسیار مفید است.
5. داروی رایج دیگری که پزشک ممکن است امتحان کند تریامسینولون است، نوعی محلول کورتیکواستروئید که مستقیماً به آکنه های کیستیک تزریق می شود.

به استثنای ایزوترتینوئین، شما احتمالاً از یک داروی خوراکی همراه با درمان موضعی دیگر آکنه استفاده خواهید کرد.

عوارض داروهای ضد آکنه

اگر باردار هستید، آکنه باید با دقت درمان شود. بعضی از داروها مانند ایزوترتینوئین و Retin-A (ترتینوئین)، به عنوان مثال، هرگز نباید در دوران بارداری یا اگر فکر می کنید باردار هستید استفاده شود.(باید حداقل یک ماه قبل از اقدام به بارداری مصرف انرا قطع کنید)

عوارض جانبی احتمالی ایزوترتینوئین خوراکی شامل بیماری التهابی روده، افسردگی و نقایص شدید مادرزادی است. تمام افرادی که ایزوترتینوئین دریافت می کنند باید در یک برنامه مدیریت ریسک مورد تأیید FDA شرکت کنند. و آنها باید به طور منظم به پزشکان خود مراجعه کنند تا از نظر عوارض جانبی بررسی شوند.

جراحی ها و روش های تخصصی زیبایی برای درمان آکنه یا جای آن

درمان های تخصصی، روش های درمانی است که توسط یک متخصص پوست، پزشک و یا متخصص زیبایی در مطب انجام می شود. بسته به روش عمل می توان از آنها برای درمان آکنه خفیف تا شدید استفاده کرد.

برخی از روشهای درمانی آکنه به طور حرفه ای، تحت پوشش بیمه درمانی نیستند، بنابراین باید با پزشک در مورد آن مشورت کنید. برخی از این موارد عبارتند از:

۱. تخلیه کومدون:

متخصصان زیبایی این روش درمانی را برای پاکسازی منافذ مسدود شده و خارج کردن دقیق آن انجام می دهند.

۲. پاکسازی پوست:

هدف از این روش درمانی پاک کردن منافذ پوست شما است تا در نتیجه اسکار کمتری داشته باشید.

۳. لایه برداری شیمیایی:

این روش ها باعث پاک شدن منافذ پوست می شوند. یک لایه برداری شیمیایی سبک می تواند توسط متخصص زیبایی انجام شود، در حالی که یک لایه برداری عمیق تر به یک متخصص پوست نیاز دارد.

۴. میکرودرم ابریژن:

در این روش از دستگاهی استفاده می شود که به سرعت خارجی ترین لایه پوست را از بین می برد و منافذ پوستی را کاهش می دهد. این روش برای بهبود آکنه خفیف تا متوسط مناسب است.

۵. تزریق کورتیکواستروئید:

تزریق کورتیزون برای درمان جوش روشی است که توسط پزشک برای درمان کیست های بزرگ و ملتهب آکنه انجام می شود. با این وجود خطر ایجاد زخم حفره ای(تورفتگی) وجود دارد. این درمان منجر به بهبود سریع و کاهش درد شده است. عوارض جانبی ممکن است شامل نازک شدن پوست و تغییر رنگ در ناحیه تحت درمان باشد.

۶. جراحی آکنه:

برای تخلیه یا برداشتن لک و اسکار باقی مانده ناشی از جوش های سمج (درمان نمی شوند) انجام می شود.

۷. لیزر فراکشنال یا فتوتراپی

روشی است که در ابتدا برای درمان سرطان پوست و کراتوز آکتینیک ایجاد شد. اما امروز گاهی برای جوش هم استفاده می شود.

۸. میکرونیدلینگ.

روشی که برای درمان اسکار های فرو رفته با استفاده از یک دستگاه سوزن دار انجام شده و پوست را مجبور به لایه برداری و ترمیم می کند.

۹. پرکننده ها(فیلرها) یا تزریق چربی.

تزریق انواع فیلر ... زیر اسکار های فرورفته برای بلند کردن آنها تا هم سطح پوست اطراف شود استفاده می شود.

۱۰. ساب سیژن.

برای آکنه های شدید و به صورت یک جسم نوک تیز برای جدا کردن لایه پوستی فرو رفته از لایه های پوستی زیرین و هم سطح شدن پوست بکار می رود.

آکنه کودک و نوجوانان

بیشتر مطالعات مربوط به داروهای آکنه افراد ۱۲بزرگتر از ساله را نیز درگیر کرده است. کودکان کم سن نیز به طور فزاینده ای دچار آکنه می شوند. FDA تعداد محصولات موضعی مورد تأیید برای استفاده در کودکان را معرفی کرده است. و دستورالعمل های آکادمی پوست آمریکا نشان می دهد که بنزوئیل پراکسید، آداپالن و ترتینوئین موضعی در کودکان پیش از نوجوانی موثر هستند و باعث افزایش خطر عوارض جانبی نمی شوند.

اگر کودک شما آکنه دارد، با یک متخصص پوست کودکان مشورت کنید. در مورد داروهایی که باید از مصرف آنها در کودکان جلوگیری شود، دوزهای مناسب، تداخلات دارویی، عوارض جانبی و اینکه چگونه درمان ممکن است بر رشد و کودک تأثیر بگذارد، سوال کنید.

مراجعه به متخصص پوست

متخصص پوست یک پزشک متخصص است که در علم پوست، درمان آن و بیماری ها تخصص دارد. متخصص پوست می تواند گزینه های زیادی برای درمان آکنه با توجه به نوع پوست شما و همچنین مشاوره پوستی، ارائه دهد.

طب جایگزین یا مکمل با درمان

چند روش جایگزین وجود دارد که ممکن است اثربخش باشد، اگرچه تحقیقات بیشتری باید انجام شود:

۱. روغن درخت چای از برگ گیاه Melaleuca alternifolia بدست می آید.

به طور سنتی از روغن درخت چای، برای عفونت های پوستی و زخم ها استفاده می شود. این ماده خاصیت ضد التهابی و ضد میکروبی دارد که ممکن است به کاهش باکتری هایی که مسئول آکنه هستند، کمک کند. مطالعات نشان داده دادند که استفاده از روغن درخت چای به صورت موضعی باعث کاهش جوش در کسانی که آکنه خفیف تا متوسط دارند، می‌شود.

توجه داشته باشید که مطالعات روغن درخت چای برای آکنه با ژل ۵٪ (یا رقیق شده) انجام می شود که پس از ۲۰ دقیقه شسته می شود. اگر روغن درخت چای را از فروشگاه مواد غذایی معتبرخریداری می کنید، باید آن به میزان ۵٪ رقیق کنید تا باعث قرمزی، خارش، تاول و خشک شدن پوست نشود. روش دیگر، استفاده از یک محصول مراقبت از پوستی  که حاوی روغن درخت چای است، استفاده کنید.

۲.عسل.

استفاده از عسل به صورت موضعی روی جوش باعث کاهش التهاب و نرم شدن پوست می شود.

درمان های خانگی و سبک زندگی برای رفع آکنه

ایجاد عادت های خوب مراقبت از پوست از دوران کودکی به کودکان و نوجوانان (و همچنین بزرگسالان) کمک می کند تا ازبروز آن جلوگیری یا میزان آن را کاهش دهند.

۱. تمیز کردن پوست هر شب. از سن ۹ سالگی به بعد، افراد باید هر شب صورت خود را با یک پاک کننده ملایم تمیز کنند. تمام محصولات استفاده شده باید ملایم بوده و به آرامی و بدون مالش استفاده شود. اگر صابون باعث خشک شدن پوستتان می شود، باید از مرطوب کننده فاقد چربی((oil free استفاده کنید.

۲. هرگز به جوش های خود دست نزنید. ممکن است فکر کنید بهتر است ضایعه را تخلیه کنید، اما شما با اینکار باکتری ها را به اعماق پوست خود می فرستید و التهاب بیشتری ایجاد می کنید. حتی اینکار می تواند منجر به عفونت و حتی زخم شود. برای ترک کردن عادت دست زدن یا ترکاندن جوش هیچگاه دیر نیست.

۳. ایجاد برخی از تغییرات غذایی، مانند تغییر به کربوهیدرات های با شاخص گلیسمی پایین یا کاهش لبنیات، ممکن است از شدت آکنه برای برخی افراد بکاهد. برخی از تغییرات در رژیم غذایی، مانند خوردن غلات بیشتر به جای قند و کربوهیدرات تصفیه شده می تواند موثر باشد اما باید بدانید که شواهد علمی در مورد پرهیز از برخی مواد غذایی مفید برای سلامتی به جهت کاهش آکنه، مانند کاهش لبنیات، قطعی نیست. به خصوص برای کودکان و نوجوانان، تهیه یک رژیم غذایی متعادل برای رشد مهم است.

۴. از پاک کننده ها یا محصولاتی که حاوی ذرات اسکراب هستند یا دارای بافتی ریز و زبر مانند هستند، خودداری کنید. این محصولات می توانند پوست را تحریک کرده و منجر به حساسیت بیشتر پوست شوند.

۵. حتما در صورت درمان ها دارویی و ... از ضدآفتاب به طور مرتب استفاده کنید.

۶. از مصرف و استفاده از چند محصول خانگی و شیمیایی به صورت موضعی و .... خودداری کنید.

۷. بعد از هر درمان تهاجمی فرصتی برای بازسازی و ترمیم به پوست خود بدهید.

۸. صبور باشید.

۹. آب زیادی بنوشید و پوست خود را مرطوب نگهدارید.

ممکن است دوستانتان درمان های طبیعی یا درمان های خانگی به شما توصیه کنند، اما واقعیت این است که اکثر آنها موثر نیستند و هیچ مدرک علمی وجود ندارد که ثابت کند مواردی مانند سیر، سرکه سیب، شیر منیزیم (هیدروکسید منیزیم) یا سایر داروهای خانگی آکنه را پاک می کنند. در برخی موارد، آنها در واقع می توانند باعث درماتیت تماسی شوند و باعث می شوند پوست ظاهر بدتری داشته باشد.

سخن آخر

آکنه یک مشکل پیچیده پوستی است، مشکلی که هنوز کاملاً شناخته نشده است. درمان آن دشوار است و بیماری نیست که یک شبه از بین برود. برعکس، بسیاری از افراد چندین روش درمانی و درمانی را قبل از یافتن روش مناسب برای خود انجام می دهند. سعی کنید دلسرد نشوید. فقط شروع درمان می تواند به شما در کنترل بیشتر پوست کمک کند. متخصص پوست می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه درمانی برای شما مفید بسازد.  بنابراین آرام باشید و صبر داشته باشید.