تداخل داروهای گیاهی با داروهای شیمیایی

تداخل گیاهان دارویی با داروها یکی از عواملی هست که می تواند علاوه بر خنثی کردن تاثیرات داروها، عوارض جانبی دیگری گاهی خطرناک هم ایجاد کند. برای مثال داروهای ضد انعقاد خون (رقیق کننده ها) مانند وارفارین، داروهای اعصاب،  فشارخون، دیابت و.... اثر بگذارند. در این متن به این گیاهان دارویی و تداخلات دارویی آنها به همراه عوارض جانبی اشاره می کنیم.

مکمل های دارویی گیاهی چیست؟

استفاده از مکمل‌های گیاهی سابقه‌ی طولانی دارد و قدمت آن به هزاران سال قبل باز می‌گردد. به عنوان نمونه از داروهای مهمی که از گیاهان دارویی استخراج شده اند می‌توان به رزرپین، مورفین، پنی سلین، آلکالوئید وینکا اشاره کرد. امروزه می‌توان مکمل‌های گیاهی و غذا داروها را بدون نسخه خریداری کرد که ممکن است برچسب "کاملا طبیعی" نیز روی خود داشته باشند. مکمل‌های گیاهی به اشکال مختلف از جمله به صورت برگ‌های خشک شده برای دم کردن، پودر شده و به شکل کپسول، قرص یا محلول به فروش می‌رسند. اما وجود عبارت کاملا طبیعی به این معنی است که آنها همیشه ایمن هستند؟

باید گفت که خیر! در حالیکه این محصولات برای تقویت سلامتی هستند و ممکن است ادعاهایی نیز در این زمینه داشته باشند اما ممکن است مطالعات بالینی قوی را به قدر کافی پشت سر نگذاشته باشند. در نتیجه مشورت با پزشک در مورد مصرف مکمل‌های گیاهی می‌تواند سودمند باشد علاوه بر آن باید دانست که تداخلات دارویی احتمالی گیاهان با داروهای دیگر ممکن است بسیار خطرناک باشد.

آیا سازمان غذا و دارو (FDA) گیاهان دارویی را مجاز می‌داند؟

سازمان غذا و دارو همان روش‌های مرسوم و معمولی که برای داروها استفاده می‌کند را در مورد گیاهان دارویی، مکمل‌های غذایی و فرآورده‌های آنها اعمال نمی‌کند. سازمان غذا و دارو جهانی در صورت یافتن مشکل توانایی آن را دارد که مکمل غذایی آلوده یا نا امن را از بازار خارج کرده و آنها را حذف کند. به عنوان مثال کراتوم که برای تشنج مورد استفاده قرار می‌گرفته است از این دسته از داروهاست. اما بطور کلی مکمل‌های گیاهی قابل بررسی توسط FDA نیستند و استفاده از آنها اغلب خطرناک است. در نتیجه مصرف کنندگان باید بدانند که حتی اگر برچسب "طبیعی" روی محصول زده شده باشد به معنی آن نیست که محصول مورد نظر لزوما ایمن است همانطور که برچسب "کاملا طبیعی" الزاما این معنا را به دنبال ندارد.

آیا تمامی داروهای گیاهی، طبیعی و ایمن هستند؟

اگرچه مکمل‌های گیاهی ممکن است از گیاهان و منابع گیاهی تامین شده باشند، اما مواد فعال موجود در آن‌ها هنوز هم می‌توانند جزئی از مواد شیمیایی قوی باشند. به همین دلیل، مکمل‌های گیاهی می‌توانند تداخلات دارویی را ایجاد کنند که این تداخل ممکن است بین دو مکمل گیاهی، غذا و یا الکل اتفاق بیوفتد. نکته‌ی مهمی که وجود دارد آن است که متاسفانه این محصولات با هشدارهای ایمنی برچسب گذاری نشده‌اند و این موضوع باعث می‌شود که معمولا مصرف کننده نسبت به احتمال بروز تداخل‌ها آگاهی نداشته باشد.

تداخلات گیاهی با داروهای تجویز شده یا سایر مواد شیمیایی می‌تواند:

• در فرآیند تجزیه دارو در بدن تداخل ایجاد کند.
• عوارض جانبی داروی تجویز شده را تقویت کند.
• از اثر درمانی داروی مورد نظرجلوگیری کند.

در ادامه به برخی از گیاهان و تداخلات آن‌ها اشاره خواهد شد.

۱۸ گیاه دارویی ایجاد کننده تداخل دارویی

۱. کوهوش سیاه

کوهوش سیاه گیاهی بوته مانند است که در آمریکای شمالی یافت می‌شود.

موارد مصرف : کوهوش سیاه اغلب برای اختلالات یائسگی و گرگرفتگی احتمالی حاصل از آن، قاعدگی دردناک، اسپاسم رحم و واژینیت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عوارض جانبی با داروهای دیگر: با این حال، داروهای تجویز شده‌ی دیگری که مصرف و توسط آنزیم‌های کبدی تجزیه شده‌اند ممکن است در بدن جمع و در صورت استفاده از کوهوش سیاه با آن واکنش نشان داده و ترکیب‌های سمی ایجاد کنند. علاوه بر این در مورد اینکه کوهوش سیاه ممکن است برای کبد سمی باشد و یا با برخی داروها سمیت کبد را افزایش دهد موضوع نگران کننده‌ی دیگری است. از جمله‌ی این مواد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آتورواستاتین (لیپیتور)
• استامینوفن (تیلنول)
•  الکل

باید پذیرفت که تداخلات دارویی پیچیده و بی‌شمار است بنابراین باید داروها را حتی اگر منشا گیاهی داشته باشند و یا در گروه مسکن‌ها شمرده شوند در رابطه با تداخلات دارویی غربال و برای مصرف آنها با متخصص مشورت کرد.

۲. کوآنزیم ۱۰

کوآنزیم ۱۰ که با نام‌های یوبی کوئینون یا کو کیوتن۱۰ نیز شناخته می‌شود، به طور طبیعی در قلب، کلیه، کبد و لوزالمعده یافت می‌شود اما پیری و استعمال سیگار می‌تواند ذخایر طبیعی آن را از بین ببرد. 

اگرچه مطالعات قوی تایید کننده وجود ندارد اما کوآنزیم ۱۰ به قلب در برابر آسیب‌های حاصل از داروهای خاص سرطانی به خصوص سرطان پستان، بیماری لثه یا دیستروفی عضلانی کمک می‌کند. 

با این حال استفاده از کوآنزیم ۱۰ همراه داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین ممکن است باعث کاهش اثرات ضد انعقادی این داروها شده و خطر ایجاد لخته را افزایش دهد. در نتیجه اگر از داروی دیگر به خصوص داروهای ضد انعقاد خون استفاده شود باید پیش از مصرف کوآنزیم ۱۰ با پزشک مشورت کرد و ممکن است لازم باشد که آزمایش‌های لخته شدن خون به صورت مکرر تکرار و بررسی شود تا در صورت نیاز تغییر در دوز داروی ضد انعقاد انجام بگیرد.

۳. کرن بری یا توت خرس

کرن بری نوعی میوه سرشار از ویتامین C است و برای برخی از افراد به منظور جلوگیری از عفونت های دستگاه و مجاری ادراری آب کرنبری توصیه می‌شود.

اگرچه داده‌ها متناقض است اما نتایج برخی از تحقیقات نشان داده اند که کرن بری می‌تواند عفونت ادراری را در زنان باردار، افراد مسن و بیماران بستری در بیمارستان کاهش دهد البته برای درمان عفونت ادراری مزمن توصیه نمی‌شود.

کرن بری ممکن است تاثیر بیشتری بر رقیق کننده‌ها و داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین بگذارد و منجر به بروز کبودی یا خونریزی شود. در صورت مصرف داروهای رقیق کننده‌ی خون باید پیش از مصرف کرن بری یا آب کرن بری با پزشک مشورت‌های لازم صورت بگیرد که احتمال لزوم بررسی‌های مکرر و انجام آزمایش‌های لخته شدن خون به صورت منظم وجود دارد

۴. اکیناسه یا سرخارگل

گیاه اکیناسه به عنوان گل مخروطی آمریکایی، سوسن سیاه یا گل مروارید بنفش نیز شناخته می‌شود. اکیناسه برای تحریک سیستم ایمنی بدن مورد استفاده قرار گرفته و بیشتر در درمان سرماخوردگی کارایی دارد. عمده‌ی تداخلات دارویی اکیناسه جدی نیستند. با این حال اکیناسه می‌تواند بر سطح داروهایی مانند:

• تیزانیدین (زانافلکس)، شل کننده عضلانی یا راساژیلین (آزیلکت) که در بیماری پارکینسون استفاده می‌شود، در خون تاثیر بگذارد.
• این گیاه می‌تواند باعث تجزیه کافئین در بدن شده و منجر به عوارض جانبی مانند بی حسی، سردرد یا بی خوابی شود.
• همچنین اکیناسه ممکن است چگونگی و فرآیند تجزیه‌ی بسیاری از داروها را که از طریق کبد انجام می‌شود دچار تغییر کند. این تداخلات تا حدودی پیچیده بوده و می‌تواند منجر به افزایش عوارض جانبی یا کاهش اثر دارو شود. بنابراین مصرف این گیاه نیازمند دریافت مشاوره‌های لازم است.
• در مواردی که بیماران داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند مثلا برای جلوگیری از رد پیوند، مصرف این فراورده گیاهی می تواند اثر سوئی روی روند درمان بیمار بگذارد.

۵. روغن گل مغربی

گل مغربی یک گیاه گلدار است که با نام‌های دیگری از جمله انوترابینس شناخته می‌شود. روغن گل مغربی اسیدهای چرب مورد نیاز بدن برای فرآیند رشد را فراهم می‌کند. روغن گل مغربی شامل اسید گاما لینولئیک است که ممکن است پروسه‌ی لخته شدن خون را کند کرده و احتمال بریدگی یا خونریزی را افزایش دهد.

در صورت مصرف داروها یا گیاهانی که خواص رقیق کنندگی خون دارند (مانند وارفارین) لازم است پیش از استفاده از روغن گل مغربی مشورت‌های لازم با متخصصین دارویی صورت بگیرد و در صورت استفاده همزمان از این داروها و مشاهده علائم خونریزی موضوع باید فورا به پزشک گزارش داده شود.

اگرچه اطلاعات مربوط به اثر اسید گاما لینولنیک بر آستانه‌ی تشنج محدود و متناقض است اما می‌توان گفت استفاده از روغن گل مغربی ممکن است خطر تشنج را در صورت استفاده از داروهای ضد تشنج یا داروهای فنوتیازین افزایش دهد.

۶. سنبل الطیب 

سنبل الطیب برای درمان بی‌خوابی و اضطراب مورد استفاده قرار می‌گیرد، گرچه شواهد در مورد عملکرد موثر آن تا حدودی متناقض است. مقاماتی که استفاده از محصولات گیاهی را در آلمان ارزیابی می‌کنند، سنبل الطیب را به عنوان آرام بخشی ملایم تایید کرده اند. اما بیش از ۲۰۰ تداخل دارویی با سنبل الطیب ممکن است وجود داشته باشد که این موضوع اهمیت بررسی تداخلات هنگام مصرف آن را حایز اهمیت می‌کند. از سری داروهایی که ممکن است با سنبل الطیب ایجاد مشکل کند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• شل کننده‌های عضلانی
• داروهای خواب آور یا داروهایی که برای اضطراب تجویز می‌شوند
• مسکن‌ها
• داروهای ضد افسردگی

یا سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می‌شوند. این داروها ممکن است میزان خواب آلودگی و سرگیجه را هنگام مصرف سنبل الطیب افزایش دهند.

۷. گل راعی یا علف چای

گل راعی یک مکمل گیاهی شناخته شده است که به طور گسترده برای کمک به علائم افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیش از ۵۰۰ تداخل دارویی با این گیاه وجود دارد که استفاده از بعضی از آنها مانند خار مریم ممکن است خطرناک باشد. به دلیل جدی بودن بسیاری از تداخلات دارویی مشورت پیش از استفاده از آن به شدت دارای اهمیت است. به عنوان نمونه از داروهایی که نباید با گل راعی مصرف کرد می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• مهار کننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین  (SSRIs)
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (TCAs)
• مهار کننده‌ی مونوآمین اکسیداز (MAO)
• نفازودون
• تریپتان‌ها که برای میگرن استفاده می¬شوند.
• وارفارین
• قرص‌های ضد بارداری و یا سایر استروژن‌ها
• برخی از داروهای HIV و داروهایی که برای درمان ویروس هپاتیت C استفاده می-شوند.

بسیاری از فعل و انفعالات احتمالی دیگر نیز وجود دارد که باید حتما پیش از مصرف در رابطه با آنها با متخصص مشورت نمود به خصوص اگر همزمانی با مصرف داروهای دیگری که می توان آنها را بدون نسخه دریافت نمود یا ویتامین وهمچنین دیگر داروهای گیاهی وجود دارد.

۸. ساو پالمتو یا نخل اره

استفاده از ساوپالمتو برای هایپرتروفی خوش خیم پروستات که بزرگ شدن غیر سرطانی غده پروستات است رایج می‌باشد. ممکن است ساوپالمتو برای هایپرتروفی خوش خیم پروستات از فرم خفیف تا متوسط آن موثر باشد اما پیش از مصرف باید با پزشک مشورت نمود. 

از مصرف این دارو با سایر داروهایی که برای هایپرتروفی خوش خیم پروستات استفاده می‌شوند مانند فیناستراید (پروسکار) باید خودداری نمود مگر آنکه توسط پزشک تایید و تجویز شده باشد. 

بیش از ۲۰ تداخل در رابطه با این گیاه گزارش شده است که بیشتر آنها جزئی هستند. اگر ساوپالمتو همراه با استروژن‌ها یا داروهای ضدبارداری خوراکی مصرف شود ممکن است اثر بخشی داروهای هورمونی را کاهش دهد. علاوه بر این اسید تاننیک موجود در برخی گیاهان مانند ساو پالمتو ممکن است مانع جذب آهن شود. بنابراین بین مصرف این گیاهان با مکمل¬های حاوی آهن باید چند ساعت فاصله را رعایت کرد.

۹. ملاتونین

ملاتونین هورمونی طبیعی است که به تنظیم چرخه خواب و بیداری کمک می‌کند. برای برخی از افراد استفاده از قرص‌های ملاتونین ممکن است به منظور رفع بی‌خوابی، اثرات جت لگ و اختلالات خواب حاصل از شیفت‌های کاری مفید باشد. با این حال از آنجایی که ملاتونین باعث خواب آلودگی می‌شود باید از مصرف آن همراه با سایر داروهای آرام بخش و الکل اجتناب نمود. از انواع این داروها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آرام بخش‌های بنزودیازپین‌ها و خواب آورها
• برخی از آنتی هیستامین‌ها
• مسکن‌های حاوی مخدر
• شل کننده‌های عضلانی

گیاهان دیگری مانند گل راعی، خارمریم، کاوا و.. نیز می‌توانند منجر به خواب آلودگی شوند. همانند بسیاری از محصولات گیاهی، این گیاه نیز ممکن است بر روی لخته شدن خون  اثر گذاشته و داروهای ضد انعقاد خود مانند وارفارین را تحت تاثیر قرار بدهد.

۱۰. کاوا

کاوا نوعی گیاه بومی جنوب اقیانوس آرام و یکی از اعضای خانواده فلفل است. کاوا برای بهبود خواب، کاهش اضطراب و بی قراری مورد استفاده قرار می¬گیرد. از آنجایی که بیش از ۲۰۰ تداخل دارویی راجع به این گیاه گزارش شده لازم است پیش از مصرف با پزشک مشورت کرد.

کاوا نباید همراه با الکل با سایر داروها و گیاهی که می‌توانند بر سمیت کبد اثر بگذارند مصرف شود.

استفاده از بوپرنورفین (بوپرنکس، بوترانس، پروبولین) همراه با کاوا می¬تواند منجر به عوارض جانبی جدی مانند ناراحتی های تنفسی، کما و یا حتی مرگ شود.

محصولات حاوی کاوا ممکن است سبب بروز مشکلات کبدی شوند که مصرف آنها همراه با مصرف الکل می‌تواند باعث افزایش این خطر شود. در صورت داشتن تب، درد مفاصل، خونریزی، بثورات پوستی یا خارش، از دست دادن اشتها، خستگی، حالت تهوع و استفراغ، درد معده، ادرار تیره رنگ، مدفوع روشن و یا زردی پوست و چشم باید بلافاصله به پزشک مراجعه نمود چرا که این علائم می‌توانند نشانه‌هایی برای سمیت کبدی باشند.

۱۱. جینسینگ

جینسینگ قرن‌هاست که در کشورهای آسیایی به دلیل اثرات درمانی آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه گفته می‌شود که استفاده از جینسینگ باعث افزایش مقاومت بدن در برابر استرس و افزایش نشاط شده و در کنار دیگر اثرات آن این مورد نیز باعث استفاده از این گیاه می‌شود. انواع مختلفی از تداخلات دارویی یا منشاهای متفاوت برای جنسینگ گزارش شده است.

استفاده‌ی طولانی مدت از جینسینگ آمریکایی ممکن است باعث کاهش اثر وارفارین به عنوان رقیق کننده‌ی خون شده و احتمال خطر لخته شدن خون را افزایش دهد. به طور کلی از چای گیاه جینسینگ یا خود این گیاه نباید به همراه داروهای ضد انعقاد استفاده کرد و همراهی مصرف آنها نیازمند مشورت‌های پزشکی است.

جینسینگ همچنین ممکن است بر درمان فشار خون و داروهای دیابتی مانند انسولین یا داروهای افت قند خون خوراکی اثر بگذارد. در نتیجه پیش از استفاده از جینسینگ به عنوان مکمل گیاهی بررسی تداخلات دارویی آن بسیار مهم است.

۱۲. یوهیمبین

یوهیمبه نام درختی همیشه سبز است که در برخی از کشورهای آفریقایی یافت می‌شود. پوست یوهیمبه حاوی ماده شیمیایی به نام یوهیمبین است. یوهیمبین می‌تواند رگ‌های خونی را گشاد کند و اغلب برای درمان اختلالات نعوظ یا مشکلات جنسی ناشی از داروهای ضد افسردگی و مهارکننده‌های بازجذب سروتونین پیشنهاد می‌شود. رعایت فاصله حداقل ۱۴ روزه بین قطع درمان مهارکننده های مونو آمین اکسیداز به عنوان درمانی که به ندرت برای افسردگی استفاده می¬شود و شروع درمان با یوهیمبین ضروری است.

درمان¬های مهارکننده های مونو آمینو اکسیداز به طور معمول فقط در مواردی مورد استفاده قرار می‌گیرند که سایر ضد افسردگی‌ها بی اثر بوده باشند، چرا که خطر تداخل دارویی آنها نسبت به داروهای ضد افسردگی استاندارد بیشتر است و همچنین می‌توانند با برخی از غذاها تداخل داشته باشند.

به طور کلی درمان با یوهیمبین در بیماران مبتلا به فشار خون بالا، آنژین یا بیماری قلبی توصیه نمی¬شود زیرا اثر تحریکی داشته و می‌تواند منجر به فشار خون بالا و افزایش ضربان قلب شود. 

۱۳. بابونه‌ی گاوی

گیاه تب، گیاه گوزن یا بابونه‌ی گاوی یکی از اعضای خانواده‌ی دیزی است. این گیاه اغلب به عنوان دارویی گیاهی برای جلوگیری از سردردهای میگرنی و تهوع و استفراغ مورد استفاده قرار می‌گیرد البته هنوز شواهد قطعی برای اثر آن وجود ندارد.

بابونه‌ی گاوی به طور نگران کننده‌ای ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد به خصوص در افرادی که دارای اختلالات لخته شدن خون هستند یا از داروهای رقیق کننده خون به منظور جلوگیری از لخته شدن استفاده می‌کنند این خطر چندین برابر می‌شود. به عنوان مثال از این داروها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آسپرین
• وارفارین
• هپارین
• پلاویکس (کلوپیدوگرل)
• پراداکسا (دبیگاتران)
• زارلتو (ریواروکسبان)
• هپارین‌های با وزن مولکولی کم مانند انوکساپارین یا دالتپارین

قبل از استفاده از این گیاه به دلیل تداخلاتی که گفته شد و سایر تداخلات احتمالی مشورت با پزشک لازم است.

۱۴. جینکو بیلوبا

سابقه استفاده از عصاره جینگو در طب سنتی چینی به قرن ها قبل باز می‌گردد. برای جینکو بیش از ۲۶۰ تداخل دارویی عنوان شده که مصرف آن را نیازمند مشورت می کند. از جینکو به منظور درمان اضطراب، زوال عقل، مشکلات گردش خون در پاها، سندرم قبل از قاعدگی، مشکلات بینایی خاص، سرگیجه یا برخی از اختلالات حرکتی استفاده می‌شود و بر مبنای تحقیقات می‌توان گفت که احتمالا برای درمان بیماری‌های قلبی موثر نیست.

جینکو ممکن است اثرات ضد ویروسی داروهای مورد استفاده در ایدز مانند افاویرنز را کاهش دهد. علاوه بر آن در بیمارانی که از داروهای تشنج و داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند، جینکو نباید مصرف شود.

۱۵. گلدن سیل یا خوک طلایی

گلدن سیل گیاهی گلدار است که در شمال شرقی ایالات متحده رشد می کند. از موارد استفاده‌ی معمول برای این گیاه می‌توان به عفونت‌های پوستی، علائم سرماخوردگی و آنفولانزا و درمان اسهال اشاره کرد. اما بیش از ۹۰ تداخل دارویی برای این گیاه گزارش شده که استفاده از آن را نیازمند مشورت می‌کند. دو مورد از تداخلات جدی آن با برخی از داروهای ضد روان پریشی اتفاق می‌افتد و به طور مثال استفاده از پیموزید یا تیوریدازین با این گیاه توصیه نمی‌شود، زیرا ممکن است منجر به بی نظمی ریتم قلب شود.علاوه بر این گلدنسیل ممکن است سطح آنزیم های کبدی را نیز تحت تاثیر قرار بدهد.

۱۶. سیر

سیر یک ماده طعم دهنده و محصولی غذایی و مکملی گیاهی است که بسیار محبوب بوده و به طور معمول مورد استفاده قرار می‌گیرد. موارد زیادی وجود دارد که سیر به عنوان درمان برای آنها بیان شده است. کاهش کلسترول و تری گلیسیرید، جلوگیری از سرطان، کاهش سطح قند خون، کاهش درد قاعدگی و موارد بسیار دیگر از گزینه‌هایی هستند که سیر برای بهبود آن‌ها توصیه می‌شود.

طبق تحقیقات سیر روی لخته شدن خون و سطح قند خون تاثیراتی را دارد که ممکن است بر افرادی که از عوامل رقیق کننده‌ی خون مانند آسپرین، وارفارین یا کلوپیدوگرل (پلاویکس) استفاده می‌کنند اثر بگذارد.

استفاده از مکمل‌های حاوی سیر همراه با مهارکننده‌های پروتئیناز در HIV ممکن است باعث کاهش سطح این ماده در خون شود.

تداخلات دیگری نیز برای سیر وجود دارد که باعث می‌شود در صورت وجود هر یک از این مسائل لازم باشد پیش از مصرف با متخصصین مشورت¬های لازم صورت بگیرد.

۱۷. چای سبز

چای سبز نوشیدنی محبوبی است که در چین تولید شده و به منظور اختلالات معده، کاهش کلسترول، به عنوان آنتی اکسیدان ضد سرطان، محرک کاهش چربی شکمی و... مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ایالات متحده به دلیل ادعاهایی که مبنی بر افزایش متابولیسم و کمک به کاهش وزن با این گیاه وجود دارد اخیرا محبوبیت بسیاری پیدا کرده است. فقط ۳ تداخل دارویی جزئی در رابطه با چای سبز گزارش شده است.

برگ‌های خشک چای سبز حاوی ویتامین K هستند که می تواند لخته شدن خون را افزایش دهد. مقادیر زیاد ویتامین K ممکن است در فعالیت برخی از رقیق کننده‌ها در خون تداخل ایجاد کند. پس از شروع مصرف مقادیر زیاد چای سبز در بیمارانی که تحت درمان با وارفارین قرار گرفته بودند میزان قابل توجهی INR (میزان لخته شدن خون) گزارش شده است. بیماران تحت درمان با وارفارین احتمالا باید از مصرف مقدار زیاد چای سبز خودداری کنند چرا که می‌تواند در توانایی رقیق شدن خون توسط وارفارین تداخل ایجاد کند.

۱۸. زنجبیل

زنجبیل ماده‌ای طعم دهنده و محصولی غذایی و یک مکمل گیاهی است که به طور معمول مورد استفاده قرار می‌گیرد. زنجبیل در درمان و پیشگیری از بیماری‌های حرکتی، سرگیجه، برای افزایش اشتها و کاهش اسیدیته معده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

همچنین تحت نظر پزشک ممکن است زنجبیل برای کاهش حالت تهوع و استفراغ شدید در بارداری برای بعضی از زنان تجویز شود. 

بیش از ۵۰ تداخل دارویی با زنجبیل گزارش شده که اطلاعات بسیاری از آنها به خوبی ثبت نشده است. با این حال مهار ترومبوکسان سنتتاز یکی از تداخلات شناخته شده است که می‌تواند باعث افزایش زمان خونریزی شود و همچنین می‌تواند تداخلاتی با داروهای ضد انعقاد خون مانند وارفارین، آسپرین یا سایر داروهای رقیق کننده خون ایجاد کند.

باتوجه به تداخلات این گیاه لازم است برای مصرف آن با متخصصان مشورت‌های لازم صورت بگیرد.

تداخلات دارویی احتمالی مکمل‌های گیاهی چگونه باید مدیریت شود؟

لازم به یادآوری است که بهترین راه برای کنترل هرگونه تداخل دارویی احتمالی پیش بینی و پیشگیری از آن است. برای انجام این کار لازم است برای بررسی تداخلات دارویی و انجام مشورت¬های کافی، توجه کافی را داشت. برای این باید در مورد تمامی داروهایی که ممکن است توسط فرد مصرف شود گزارشی به پزشک ارائه گردد از جمله‎‌ی این داروها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• داروهای تجویز شده توسط پزشک
• ویتامین‌ها
• مکمل‌های گیاهی

باید اطمینان حاصل کرد که هربار دارویی شروع یا قطع می‌شود تعاملات دارویی آن مطالعه و تداخلات بررسی شود. علاوه بر آن باید دقت کرد که در صورت بروز هریک از علائم لازم است به پزشک مراجعه و اقدامات لازم صورت بگیرد.

در صورت بروز هریک از تداخلات دارویی چگونه باید با آن مواجه شد؟

دریافت و توجه به مشاوره‌ها از سوی مراقبان سلامت بهترین گزینه برای جلوگیری از اثرات جدی تداخلات دارویی بر سلامت است. باید به یاد داشت که مکمل‌های گیاهی تحت نظارت سازمان غذا و دارو نیستند و معمولا مطالعات بالینی برای اثبات اثر بخشی و ایمنی آنها صورت نمی‌گیرد. در صورت بروز تداخلات دارویی باید به پزشک مراجعه کرد و پیش از دستور وی نباید مصرف دارو را قطع نمود چرا که گاهی ممکن است تعامل ناچیز بوده و هیچ تغییری برای آن لازم نباشد گرچه در دیگر موارد وجود یک تداخل جدی نیازمند قطع مکمل گیاهی خواهد بود.