نارسایی دریچه میترال قلب

دریچه میترال، دریچه ای است که بین دهلیز چپ و بطن چپ قرار دارد. نارسایی دریچه میترال (که به آن mitral regurgitation و یا عدم توانایی میترال نیز گفته می شود) وضعیتی است که طی آن دریچه میترال قلب انسان نمی تواند به درستی بسته شود و باعث می شود خون در قلب افراد به سمت عقب (بازگشت به دهلیز) جریان یابد. اگر نارسایی دریچه میترال قابل توجه باشد، خون نمی تواند از طریق قلب یا بقیه اعضای بدن به میزان کارآمد و طبیعی حرکت کند و باعث ایجاد علائم نارسایی دریچه میترال مانند احساس خستگی یا تنگی تنفس در فرد شود. نارسایی دریچه میترال خطرناک زمنی است که این بازگشت خون و نارسایی به طور شدید رخ دهد منجر به افزایش حجم خون و فشار در دهلیز چپ می گردد. افزایش فشار می تواند باعث افزایش فشار و احتقان در وریدهای منتهی به ریه ها به قلب (رگ های ریوی) شود. درمان نارسایی دریچه میترال به شدت وضعیت فرد مبتلا بستگی دارد که می تواند شامل تعویض، ترمیم دریچه میترال یا درمان های دارویی شود.

علائم نارسایی دریچه میترال

برخی از افراد مبتلا به بیماری نارسایی دریچه میترال ممکن است برای چندین سال علائمی را تجربه نکنند. اصولا نارسایی خفیف میترال ممکن است هیچ علائمی نداشته باشد. اما علائم و نشانه های نارسایی دریچه میترال متوسط یا شدید، که به شدت و سرعت پیشرفت بیماری در فرد بستگی دارد، می تواند شامل موارد زیر باشد:

• صدای غیر طبیعی قلب (سوفل قلب) که از طریق گوشی پزشکی شنیده می شود.
• تنگی نفس، به ویژه هنگامی که فرد بسیار فعالیت کرده است یا در حال دراز کش بوده
• خستگی
• احتقان در اطراف قلب و ریه
• نارسایی قلب
• تپش قلب - احساس ضربان سریع و متلاطم در قلب
• تورم در ناحیه پا یا مچ پا

نارسایی دریچه میترال اغلب خفیف است و به آرامی پیشرفت می کند. ممکن است فرد مبتلا سال ها هیچ علائمی نداشته باشد و از وجود این بیماری در خود غافل باشد و حتی گاهی ممکن است این بیماری در او پیشرفت نکند.

علت و درمان گشاد شدن دریچه های قلب چیست؟

چه شرایطی ممکن است به نارسایی میترال مرتبط باشد؟

دهلیز چپ به دلیل نشت خون اضافی از بطن شروع به بزرگ شدن می کند. دهلیز بزرگ ممکن است یک ضربان سریع و غیر سازمان یافته (فیبریلاسیون دهلیزی) ایجاد کند، که توانایی قلب در پمپاژ موثر را کاهش می دهد. دهلیز فیبریلاتی لرزیده و به طور موثر خون را پمپ نمی کند، که این اتفاق خطر لخته شدن خون را که ممکن است باعث سکته قلبی شود افزایش می دهد.

یکی دیگر از عوارض احتمالی نارسایی میترال، فشار خون ریوی است.

علل ایجاد نارسایی دریچه میترال چیست؟

قلب سالم انسان چهار دریچه دارد که جریان خون را در مسیر صحیح حفظ می کنند. این دریچه ها شامل دریچه میترال، دریچه سه تایی (سه لتی)، دریچه ریوی و دریچه آئورت است. هر دریچه دارای فلپ (یا کاسپ) است که در طی هر ضربان قلب یک بار باز و بسته می شود. بعضی اوقات، دریچه ها به درستی باز یا بسته نمی شوند و باعث اختلال در جریان خون از قلب به بدن می شوند. دلایل احتمالی نارسایی دریچه میترال عبارت است از:

• افتادگی دریچه میترال: در این شرایط، در طول انقباض قلب (سیستول)، لت های دریچه میترال به داخل دهلیز چپ برآمده می شوند. این نقص شایع قلبی می تواند از بسته شدن محکم دریچه میترال جلوگیری کرده و منجر به نارسایی میترال شود.
• تارهای بافت آسیب دیده: با گذشت زمان، تارهای بافتی که فلپ دریچه میترال را به دیواره قلب وصل می کنند، ممکن است کشیده یا پاره شوند. خصوصاً در افرادی که افتادگی دریچه میترال دارند. پارگی می تواند به طور ناگهانی از طریق دریچه میترال نشت کند و ممکن است نیاز به ترمیم با جراحی قلب داشته باشد. ضربه به قفسه سینه نیز همچنین می تواند این تارها را پاره کند.
• تب روماتیسمی: تب روماتیسمی (عارضه استرپتوکوکی گلو که درمان نشده) می تواند به دریچه میترال آسیب برساند و منجر به نارسایی دریچه میترال در اوایل یا اواسط زندگی شود. تب روماتیسمی اکنون در ایالات متحده نادر است، اما هنوز هم در کشورهای در حال توسعه شایع است.
• آندوکاردیت: دریچه میترال ممکن است در اثر عفونت غشای قلب (اندوکاردیت) که می تواند دریچه های قلب را درگیر کند، آسیب ببیند.
• حمله قلبی: حمله قلبی می تواند به قسمتی از عضله قلب که از دریچه میترال پشتیبانی می کند آسیب برساند و بر عملکرد دریچه میترال تأثیر سو بگذارد. اگر آسیب به اندازه کافی گسترده باشد، حمله قلبی می تواند باعث نارسایی ناگهانی و شدید دریچه میترال شود.
• ناهنجاری عضله قلب (کاردیومیوپاتی): با گذشت زمان، برخی شرایط خاص مانند فشار خون بالا، باعث می شود قلب انسان بیشتر کار کند و بطن چپ قلب او را به تدریج بزرگ کند. این اتفاق می تواند بافت اطراف دریچه میترال قلب را کشیده کند، که می تواند منجر به نشت گردد.
• ضربه: تجربه تروما، مانند تصادف رانندگی، می تواند منجر به نارسایی دریچه میترال شود.
• نقص مادرزادی قلب: برخی از نوزادان با نقص در قلب خود از جمله دریچه های آسیب دیده قلب به دنیا می آیند.
• مصرف داروهای خاص: استفاده طولانی مدت از برخی از داروها می تواند باعث نارسایی دریچه میترال شود، مانند داروهای حاوی ارگوتامین که برای درمان میگرن و سایر بیماری ها استفاده می شود.
• پرتو درمانی: در موارد نادر، پرتودرمانی برای سرطان که در ناحیه قفسه سینه متمرکز می شود، می تواند منجر به نارسایی دریچه میترال گردد.
• فیبریلاسیون دهلیزی: فیبریلاسیون دهلیزی یک مشکل شایع در ریتم قلب است که می تواند یکی از دلایل بالقوه نارسایی دریچه میترال باشد.

عوامل خطر ساز

چندین عامل می توانند خطر ابتلا به نارسایی دریچه میترال را افزایش دهند، خطراتی از جمله:

• سابقه افتادگی دریچه میترال یا تنگی دریچه میترال: با این حال، داشتن هر یک از این شرایط لزوماً به این معنی نیست که شما دچار نارسایی دریچه میترال خواهید شد.
• وراثت: سابقه خانوادگی بیماری دریچه ای نیز می تواند خطر را افزایش دهد.
• حمله قلبی: حمله قلبی می تواند به قلب انسان آسیب برساند و بر عملکرد دریچه میترال تأثیر بگذارد.
• بیماری قلبی: اشکال خاصی از بیماری های قلبی، مانند بیماری عروق کرونری، می تواند منجر به نارسایی دریچه میترال شود.
• استفاده از داروهای خاص: افرادی که داروهای حاوی ارگوتامین (کافروگوت، میگرگوت) یا کابرگولین مصرف می کنند، در معرض خطر عارضه میترال قرار دارند. مشکلات مشابه با داروهای مهارکننده اشتها، فن فلورامین و دکسفن فلورامین، که دیگر فروخته نمی شوند، مشاهده شد.
• عفونت: عفونت هایی مانند آندوکاردیت یا تب روماتیسمی و عفونت یا التهابات ناشی از آن می تواند به دریچه میترال آسیب برساند.
• سن: در میانسالی، بسیاری از افراد دچار نارسایی دریچه میترال می شوند.

تشخیص نارسایی دریچه میترال

فرد مبتلا برای انجام آزمایش، ممکن است به یک متخصص قلب ارجاع داده شود. تست ها ممکن است به قرار زیر باشند:

۱. اکوکاردیوگرام: این آزمایش معمولاً برای تشخیص نارسایی دریچه میترال استفاده می شود. در این آزمایش، امواج صوتی که از دستگاه مبدل بر روی قفسه سینه به قلب هدایت می شوند، تصاویر ویدئویی قلب فرد در حال حرکت را تولید می کنند. پزشکان همچنین ممکن است از اکوکاردیوگرام ۳ بعدی استفاده کنند.

۲. اکوکاردیوگرام ترانس ازوفاژیال (از راه مری): پزشکان ممکن است نوع دیگری از اکوکاردیوگرام به نام اکوکاردیوگرام ترانس ازوفاژیال ماساژ را انجام دهند. در این آزمایش، یک مبدل کوچک متصل به انتهای لوله به مری وارد می شود.

۳. نوار قلب: سیم هایی (الکترود) که متصل به پد چسبی روی پوست فرد قرار می گیرند، تکانه های الکتریکی قلب او را اندازه می گیرند. نوار قلب می تواند مشکلات بزرگ شدن قلب، بیماری های قلبی و ریتم های غیر طبیعی قلب را تشخیص دهد.

۴. اشعه ایکس قفسه سینه: این روش پزشک را قادر می سازد بزرگ شدن بطن چپ را تشخیص دهد (شاخص های احتمالی نارسایی دریچه میترال) و وضعیت ریه ها را بررسی نماید.

۵. ام آر آی قلب: طی انجام MRI قلب، از میدان های مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از قلب استفاده می شود. این آزمایش ممکن است برای تعیین شدت وضعیت فرد مبتلا و ارزیابی اندازه و عملکرد محفظه پایین قلب (بطن چپ) استفاده شود.

۶. CT قلب: CT آنژیوگرام ممکن است از قفسه سینه، شکم و لگن انجام شود تا مشخص شود که آیا فرد کاندید ترمیم دریچه میترال رباتیک هست یا خیر.

۷. تست های ورزشی یا تست های استرس: آزمایش های مختلف ورزشی به افراد مبتلا کمک می کند تا تحمل فعالیتشان را اندازه گیری کرده و پاسخ قلب آن ها را در برابر فشارهای بدنی کنترل کند. اگر آن شخص قادر به ورزش نباشد، ممکن است از داروهایی برای تقلید حالات تأثیر گرفته از انجام ورزش بر قلب او استفاده شود.

۸. کاتتریزاسیون قلب: این آزمایش اغلب برای تشخیص نارسایی دریچه میترال استفاده نمی شود. این روش تهاجمی شامل اتصال لوله نازک (کاتتر) از طریق رگ خونی در بازو یا کشاله ران به شریان قلب و تزریق رنگ از طریق کاتتر برای دیده شدن شریان در اشعه ایکس است. این روش یک تصویر دقیق از عروق قلب و نحوه عملکرد قلب فرد را فراهم می کند. همچنین می تواند فشار داخل حفره های قلب را اندازه گیری کند.

درمان نارسایی دریچه میترال

درمان نارسایی دریچه میترال به شدت وضعیت فرد مبتلا بستگی دارد. هدف از درمان، بهبود عملکرد قلب شخص در عین کاهش علائم و نشانه های بیماری و جلوگیری از عوارض بعدی است. پزشکی که در زمینه بیماری های قلبی آموزش دیده باشد (متخصص قلب) مراقبت های لازم را ارائه می دهد. اگر دچار نارسایی دریچه میترال هستید، در یک مرکز درمانی با یک تیم چند رشته ای از پزشکان و کادر پزشکی آموزش دیده و باتجربه در ارزیابی و درمان بیماری دریچه قلب شروع به درمان کنید. این تیم می تواند برای تعیین مناسب ترین روش درمانی با شرایط شما با شما همکاری کند.

۱. تحت نظارت بودن:

برخی از افراد، به ویژه کسانی که دچار نارسایی خفیف میترال هستند، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. با این حال، این شرایط ممکن است نیاز به نظارت توسط پزشک داشته باشد. ممکن است او نیاز به ارزیابی منظم داشته باشد، که تعداد دفعات آن به شدت شرایطش بستگی دارد. همچنین ممکن است پزشک تغییراتی در سبک زندگی سالم را توصیه کند.

۲. درمان دارویی:

پزشک قلب ممکن است برای درمان علائم، دارو تجویز کند. اگرچه مصرف دارو نمی تواند نارسایی دریچه میترال را درمان کند داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ادرار آور: این داروها می توانند تجمع مایعات را در ریه ها یا پاهای فرد کاهش دهند، که می تواند همراه با نارسایی دریچه میترال باشد.
• رقیق کننده های خون: این داروها می توانند از لخته شدن خون جلوگیری کنند و در صورت داشتن فیبریلاسیون دهلیزی ممکن است استفاده شوند.
• داروهای فشار خون بالا: فشار خون بالا نارسایی دریچه میترال را وخیم تر می کند، بنابراین اگر فشار خون دارید، ممکن است پزشک برای کاهش آن دارو تجویز کند.

۳. عمل جراحی:

دریچه میترال ممکن است نیاز به ترمیم یا تعویض داشته باشد. پزشک ممکن است حتی در صورت عدم بروز علائم، ترمیم یا تعویض دریچه میترال را پیشنهاد دهد. زیرا این امر می تواند از عوارض احتمالی در آینده جلوگیری کرده و نتایج را بهبود بخشد. در صورت نیاز به جراحی برای بیماری بیماری قلبی دیگری، پزشک ممکن است همزمان دریچه میترال بیمار را ترمیم یا جایگزین کند.

۴. ترمیم دریچه میترال:

جراحان می توانند با اتصال مجدد فلپ دریچه (لت ها)، تعویض بافت های حمایتی یا برداشتن بافت اضافی دریچه، دریچه میترال را تعمیر کنند تا لت ها محکم بسته شوند. جراحان ممکن است غالباً با کاشت حلقه مصنوعی (باند آنولوپلاستی) حلقه را در اطراف دریچه (آنولوس) محکم یا تقویت کنند.

۵. تعویض دریچه میترال:

اگر دریچه میترال قلب قابل ترمیم نباشد، ممکن است نیاز به تعویض دریچه میترال وجود داشته باشد. در هنگام تعویض دریچه میترال، جراح قلب دریچه آسیب دیده را برمی دارد و یک دریچه مکانیکی یا دریچه از پیش ساخته شده شده (از بافت قلب گاو)، خوک یا انسان (دریچه بافت بیولوژیکی) را جایگزین کند.

دریچه های بافت بیولوژیکی با گذشت زمان تحلیل می روند و غالباً در نهایت باید تعویض شوند. افرادی که دریچه مکانیکی دارند برای جلوگیری از لخته شدن خون باید مادام العمر داروهای رقیق کننده خون مصرف کنند.