افتادگی دریچه میترال و دندانپزشکی
افتادگی دریچه میترال در بیشتر موارد هیچ عارضه ای به دنبال ندارد. به طوری که اکثر افرادی که به آن مبتلا هستند، از وجود آن اطلاعی ندارند. با این وجود تشخیص آن مهم تلقی می شود. یکی از اهمیت های این مسئله زمانی است که فرد مبتلا نیاز به مراجعه به دندانپزشکی و کشیدن دندان دارد. افتادگی دریچه میترال که معمولا بدون علامت و عارضه جدی است، اندوکاردیت عفونی (endocarditis) یک التهاب خطرناک در پوشش و مخاط داخلی قلب و دریچه های آن است. مصرف آنتی بیوتیک قبل از کارهای دندانپزشکی بستگی به کار دندانپزشکی فرد کشیدن دندان، پرکردن، عصب کشی و.... دارد. در این متن به آن اشاره می کنیم.
انواع مشکلات دریچه میترال
میترال نام یکی از ۴ دریچه قلب است که بین دهلیز چپ (محفظه بالای قلب) و بطن چپ (محفظه پایین قلب) قرار دارد. این دریچه با نام دریچه دو لتی (دو لختی) نیز شناخته می شود. علت این نامگذاری آن است که دریچه آن دارای دو دهانه (فلپ) می باشد. این فلپ ها در صورت سالم بودن:
- هنگام استراحت قلب (دیاستول) باز هستند و باعث عبور خون از دهلیز چپ به بطن چپ می شود.
- اما در هنگام انقباض (سیستول) قلب، بسته می شوند. این دریچه به وسیله تارهای مخصوص سفت و محکم می شوند.
گاهی اوقات بر اثر عوامل مختلفی همچون ژنتیک، این فلپ ها به خوبی بسته نمی شوند. افتادگی دریچه میترال که به آن MVP نیز گفته می شود، حالتی است که در طی آن، دو فلپ دریچه به طور نرم و کامل بسته نمی شوند. در این صورت موجب ایجاد برآمدگی به سمت بالا (یعنی به سمت دهلیز چپ) می شود. به عبارتی دیگر، بخشی از یک یا دو فلپ (دهانه) به سمت داخل دهلیز وارد می شود. به این ترتیب است که مقدار کمی از خون از طریق این دریچه به عقب نشت می کند که ممکن است باعث سوفل قلب (صداهای غیر طبیعی و اضافه در ضربان قلب که به علت گردش متلاطم خون ایجاد می شود) گردد.
افتادگی یا پرولاپس دریچه میترال، با نام های زیر نیز شناخته می شود:
- سندروم کلیک سوفل (Click murmur syndrome)
- سندروم بارلو (Barlow’s Syndrome)
- سندروم دریچه فلاپی (Floppy valve Syndrome)
کارهای دندانپزشکی و افتادگی دریچه میترال
افراد مبتلا به MVP بسیار در معرض خطر عفونت پوشش داخلی قلب (اندوکارد) هستند که به آن "اندوکاردیت عفونی" قلب گفته می شود. در گذشته تمام افرادی که دچار افتادگی دریچه میترال بودند و قصد انجام عملیات های دندانپزشکی مخصوصا کشیدن دندان را داشتند، باید آنتی بیوتیک مخصوص استفاده می کردند. به این ترتیب از عفونت اندوکاردیت قلب جلوگیری می نمودند. اما جدیدا انجمن قلب امریکا (AHA) طبق بیانیه ای اعلام کرده است که من بعد از این، استفاده از آنتی بیوتیک ها توسط افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال که دچار اندوکاردیت عفونی نیستند، قبل از اقدامات پزشکی و دندانپزشکی ممنوع است. آن ها اعتقاد دارند که آنتی بیوتیک ها نمی توانند در این مورد مفید واقع شوند و حتی ممکن است مشکلات دیگری را به بار بیاورند. به این ترتیب فقط افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال که دچار اندوکاردیت عفونی و مشکلات خاص دیگر که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم، هستند، باید قبل از کشیدن دندان یا سایر اقدامات پزشکی و دنداپزشکی خاص؛ آنتی بیوتیک دریافت کنند.
بیشتر بدانیم...گشاد شدن دریچه های قلب؛ عوامل خطر، عوارض و...
بهداشت دندان و پیشگیری از اندوکاردیت عفونی
برخلاف افتادگی دریچه میترال که معمولا بدون علامت و عارضه جدی است، اندوکاردیت عفونی (endocarditis) یک التهاب خطرناک در پوشش و مخاط داخلی قلب و دریچه های آن است. علت ایجاد عفونت در این پوشش، نوعی باکتری است. گرچه این عفونت می تواند در همه افراد ایجاد شود، اما احتمال بروزش در افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال و دیگر بیماری های قلبی بیشتر است. به این ترتیب توصیه می شود که افراد مبتلا به این عفونت، حتما قبل از اقدامات دندانپزشکی، آنتی بیوتیک مصرف نمایند.
دستورالعمل های پیشگیری از بروز یا عود اندوکاردیت قبل از اقدامات دندانپزشکی
در سال ۲۰۰۷، کمیته انجمن قلب امریکا (AHA)، دستور العمل های جدیدی را برای جلوگیری از اندوکاردیت عفونی قبل از کشیدن دندان ارائه داد. این دستورالعمل ها به طور رسمی جایگزین شیوه نامه های صادر شده در سال ۱۹۹۷ شدند. پس از بررسی مطالعات گسترده انجام شده توسط این کمیته، مشخص شد که فقط در موارد بسیار کمی می توان با مصرف آنتی بیوتیک ها از بروز عفونت اندکاردیت قلب قبل از اقدامات دندانپزشکی جلوگیری کرد.
این کمیته اعلام کرد که بیماران مبتلا به مشکلات قلبی مخصوصا افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال قلبی که بیشترین خطر ابتلا به عوارض جدی ناشی از عفونت اندوکاریت را دارند، با مصرف آنتی بیوتیک قبل از انجام اقدامات دندانی مانند درمان های لثه، ریشه و کشیدن دندان، به طور قابل توجهی می توانند از عوارض اندوکاردیت عفونی در امان بمانند.
چگونه مشکلات دهان و دندان برای افراد مبتلا به افتادگی دریچه میترال مشکل ایجاد می کند؟
در موارد نادر، باکتری های موجود در دهان ممکن است در افرادی که مستعد ابتلا به عفونت اندوکاردیت هستند، باعث تحریک آغاز این عفونت شوند. اما چگونه این اتفاق رخ می دهد؟
باکتری های موجود در دهان و دندان ممکن است تکثیر شوند و موجب التهاب لثه (بیماری لثه) گردند. در صورت عدم درمان این مشکل، ممکن است بیماری بدتد شود. در این صورت لثه ها ملتهب (قرمز و متورم) می شوند و اغلب در هنگام مسواک زدن، خلال دندان زدن، نخ دندان زدن و برخی از اقدامات دندانپزشکی، حین دستکاری لثه، موجب خونریزی می شوند. هنگامی که لثه ها خونریزی کنند، باکتری ها می توانند به جریان خون وارد شوند و سایر قسمت های بدن را نیز آلوده نمایند. حال اگر فرد به اندروکاردیت عفونی مبتلا باشد، این باکتری ها بر پوشش داخلی قلب و سطوح دریچه میترالی که دچار افتادگی است، تاثیر می گذارند. باکتری ها به این سطوح می چسبند و رشد می نمایند و التهاب ایجاد می کنند.
از آنجا که رخداد این اتفاق نادر است، دستورالعمل های جدید، مصرف آنتی بیوتیک ها را قبل از انجام اقدامات دندانپزشکی، فقط به آن دسته از مبتلایان به افتادگی دریچه میترال توصیه می شود که به عفونت اندوکاردیت مبتلا هستند. در حقیقت، در بیشتر موارد، خطر بروز مشکلات و عوارض ناشی از مصرف آنتی بیوتیک در افراد مبتلا به MVP بیشتر از عدم مصرف آن است. آنتی بیوتیک ها قابلیت جذب فرآورده های خونی را دارند که ممکن است منجر به لخته شدن خون شود.
بیشتر بدانیم...درمان نارسایی دریچه های قلبتست ورزش چیست؟
چه کسی باید قبل از عملیات دندانی، آنتی بیوتیک بخورد؟
برای جلوگیری از اندوکاردیت عفونی، برخی بیماران مبتلا به مشکلات قلبی خاص باید یک دوز آنتی بیوتیک مناسب را حدود ۱ ساعت قبل از شروع عملیات دندانپزشکی دریافت نماید. این افراد شامل موارد زیر هستند:
- افرادی که در گذشته دچار عفونت اندوکاردیت شده اند
- افرادی که دریچه مصنوعی قلب دارند
- افرادی که مواد مصنوعی برای ترمیم دریچه قلبشان در این ناحیه دارند
- کس که بیماری های دریچه قلبی و پیوند قلب داشته است
- افرادی که نقص مادرزادی قلب دارند. (مانند بیماری سیانوتیک درمان نشده)
کلام آخر
دستورالعمل های جدید پیشگیرانه، رعایت بندهای ذکر شده را برای تمامی بیماران اشاره شده پیشنهاد می کند. با این حال دریافت آنتی بیوتیک برای همه اقدامات دنداپزشکی توصیه نمی شود. و فقط افرادی باید آنتی بیوتیک دریافت نمایند که مشکلاتی همچون بیماری های لثه، ریشه دندان و مشکلاتی که منجر به سوراخ شدن پوشش داخلی دهان، لثه و دندان می شود، داشته باشند.
