رابطه جنسی هنگام عفونت واژن
داشتن رابطه جنسی در هنگام عفونت واژن یا التهاب آن ممکن است ناخوشایند و دردناک باشد و علائم بیماری را بدتر کند. اگر منبع عفونت واژن عفونت مقاربتی باشد، ممکن است هنگام نزدیکی عفونت به شریک جنسی نیز منتقل شود. اگر خانم به عفونت های مزمن مخمری (کاندیدیا) مبتلا باشد و توسط پزشک تأیید شده باشد، می تواند بدون نگرانی برای بدتر شدن علائم تا زمانی که احساس راحتی کند، رابطه جنسی برقرار نماید. انواع عفونت های واژن شامل عفونت مخمر یا کاندیدیازیس،واژینوز باکتریال و عفونت تریکومونایی می باشند. علائم عفونت می تواند شامل درد، سوزش و ترشحات بو دار باشد که دراین صورت باید درمان را آغاز کنید و در بیشتر موارد بسته به میزان عفونت از رابطه جنسی خودداری کنید . در این متن به علائم، علت و انواع عفونت زنان و درمان آنها می پردازیم.
انواع عفونت های واژن زنان
شایع ترین علل عفونت واژن عبارت اند از:
۱. عفونت مخمر (کاندیدیازیس)
کاندیدیا یک عفونت قارچی است که توسط مخمر (نوعی قارچ) به نام کاندیدا ایجاد می شود. عفونت های مخمر واژن دومین نوع شایع عفونت های واژن پس از عفونت های باکتریایی است. برخی از گونه های کاندیدا می توانند در افراد ایجاد عفونت کنند که شایع ترین آن کاندیدا آلبیکنس است. کاندیدا به طور معمول روی پوست و داخل بدن، در مکان هایی مانند دهان، گلو، روده و واژن زندگی می کند بدون اینکه مشکلی ایجاد نماید.
۲. واژینوز باکتریال
واژینوز باکتریایی نوعی التهاب واژن است که در اثر رشد بیش از حد باکتری ها به طور طبیعی در واژن ایجاد می شود و تعادل طبیعی آن را بر هم می زند. خانم هایی که در سنین باروری هستند، به احتمال زیاد به واژینوز باکتریایی مبتلا می شوند. با این حال این عفونت ممکن است آن ها را در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد.
۳. تریکومونا
تریکومونیازیس (یا تریچ) یک بیماری بسیار شایع مقاربتی (STD) است. علت آن ایجاد عفونت توسط انگل تک یاخته ای به نام Trichomonas vaginalis است. اگرچه علائم این بیماری متفاوت است، اما بیشتر افرادی بدون آزمایش و معاینه نمی توانند آلوده شدن خود را تشخیص دهند. برای عدم انتقال این عفونت به همسر باید از کاندوم استفاده نمود.
عفونت زنانه جز بیماری مقاربتی است؟
عفونت های مخمری و واژینوز باکتریایی عفونت های مقاربتی نیستند، اما داشتن شریک جنسی جدید احتمال واژینوز باکتریایی را افزایش می دهد. با این حال، تریکومونا یک عفونت مقاربتی به حساب می آید. جهت جلوگیری از احتمال عفونت مجدد، تا مدتی رابطه جنسی برقرار نکنید تا اینکه شما و همسرتان درمان کامل را انجام دهید و دیگر علائمی از عفونت را بروز ندهید.
در صورت عفونت قارچی میشه رابطه جنسی داشت؟
پزشکان توصیه می کنند تا زمان برطرف شدن عفونت مخمر از رابطه جنسی خودداری کنند. هر چند که امکان رابطه جنسی برای فرد مبتلا به عفونت مخمر وجود دارد، اما اکثر پزشکان آن را تا زمان رفع و درمان کامل عفونت توصیه نمی کنند. همچنین، به دلیل ناراحت کننده و دردناک بودن بسیاری از علائم، افراد ممکن است به طور معمول انجام فعالیت های جنسی خود را برای به حداقل رساندن درد و خارش متوقف کنند. فردی که رابطه جنسی برقرار می کند در حالی که دچار عفونت مخمری است، ممکن است باعث طولانی تر شدن زمان عفونت شود. همچنین در صورتی که اخیراً به این عفونت مبتلا بوده و به تازگی آن را درمان کرده باشد، باعث بازگشت علائم می شود و شریک زندگی خود را برای ابتلا به عفونت مخمری مستعد می نماید.
از کجا بفهمیم که عفونت واژن داریم یا نه؟
۱. عفونت قارچی
علائم عفونت مخمر واژن می تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد در واژن
- درد در هنگام ادرار کردن
- خارش یا سوزش
- درد در هنگام رابطه جنسی
- ترشحات واژن غلیظ و سفید
۲. تریکومونیازیس
زنان مبتلا به تریکومونیازیس ممکن است متوجه موارد زیر شوند:
- خارش
- سوزش
- قرمزی
- درد دستگاه تناسلی
- ناراحتی در هنگام ادرار کردن
- تغییر در ترشحات واژن (به عنوان مثال، ترشحات رقیق یا افزایش حجم) که می تواند شفاف، سفید مایل به زرد یا سبز با بوی ماهی غیر معمول باشد
۳. واژینوز باکتریال
علائم ناشی از ابتلا به عفونت واژینوز باکتریال عبارت است از:
- ترشحات واژینال سفید یا خاکستری رنگ
- درد، خارش یا سوزش در واژن
- بوی شدید ماهی مانند، بخصوص بعد از رابطه جنسی
- سوزش هنگام ادرار کردن
- خارش در اطراف قسمت خارجی واژن
انتقال عفونت در حین رابطه جنسی
شرکای جنسی می توانند عفونت های مختلف به خصوص باکتریایی ها را به یکدیگر منتقل کنند با این حال، احتمال انتقال عفونت مخمری کم است. اگرچه که عفونت های مخمری در مردان نادر است، اما ممکن است یک مرد در اثر رابطه جنسی با خانمی که عفونت کاندیایی (مخمر) واژن دارد، به عفونت مبتلا شود. مردانی که ختنه انجام نداده اند بیشتر مستعد ابتلا به عفونت مخمر هستند. همان طور که ذکر شد، عفونت مخمری عفونت مقاربتی (STI) نیست. با این حال ، برخی از روش های پیشگیری مانند استفاده از کاندوم می تواند به کاهش خطر سرایت عفونت مخمر به شریک زندگی کمک کنند.
چه مدت باید پس از درمان عفونت باید منتظر بود تا دوباره بتوان رابطه جنسی برقرار کرد؟
داشتن رابطه جنسی در حین درمان عفونت ممکن است روند بهبود را کند نماید. همچنین، اگر شریک زندگی فرد به عفونت مبتلا شود ممکن است این عفونت به مقعد و وواژنن نیز انتقال یابد. به همین دلیل فرد به طور موقت باید از فعالیت جنسی جلوگیری کند تا زمانی که همه علائم او از بین برود. عفونت ها معمولاً بسته به زمان شروع درمان فرد از بین می روند. بهترین راه درمان این عفونت ها مصرف داروی مناسب زیر نظر پزشک و نوشیدن حجم زیادی از آب است.
علل ابتلا به عفونت های واژن چیست؟
استرس ممکن است خطر ابتلا به عفونت به خصوص عفونت مخمری را افزایش دهد. برخی از دلایل تاثیر گذار در عدم تعادل باکتریایی واژن عبارت است از:
- دیابت کنترل نشده
- سرکوب سیستم ایمنی، مانند تاثیر HIV
- عدم تعادل هورمون
- فشار روانی
- بارداری
- مصرف بیش از حد قند
- مصرف بی رویه آنتی بیوتیک
بسیاری از عفونت های مخمری به راحتی قابل درمان هستند. با این حال ، اگر فردی عفونت های مکرر و متناوب را تجربه کند، باید با پزشک صحبت کند زیرا ممکن است دلیل اصلی عفونت چیز دیگری باشد و درمان های OTC بر آن بی اثر باشند.
عوارض برقراری رابطه جنسی حین ابتلا به عفونت های واژینال چیست؟
- رابطه جنسی در زمان عفونت ممکن است باعث درد شود و علائم دیگر را تشدید کند.
- رابطه جنسی در صورت ابتلا به عفونت مخمری می تواند بسیار دردناک یا در بهترین حالت بسیار ناراحت کننده باشد.
- اگر لابیا یا ولو متورم باشد، ممکن است تماس پوست با پوست خیلی اذیت کننده باشد؛ این اصطکاک حتی ممکن است پوست را دچار التهاب و تورم و درد کند.
- دخول آلت تناسلی می تواند باعث تشدید التهاب بافت واژن و همچنین افزایش خارش و تحریک شود. رابطه جنسی دهانی نیز می تواند باکتری های جدیدی را در واژن قرار دهد و این ممکن است عفونت را شدیدتر کند.
- هنگامی که خانم تحریک می شود، ترشحاتی که واژن را روان سازی می کنند، می توانند رطوبت بیشتری را به محیط اضافه کند که باعث خارش و ترشحات عفونی بیشتر می شود.
- رابطه جنسی ممکن است عفونت را به همسر نیز منتقل کند.
- اگرچه انتقال عفونت مخمر از طریق فعالیت جنسی به شریک زندگی امکان پذیر است، اما احتمال این امر تا حد زیادی به آناتومی و وضعیت سلامتی شریک زندگی بستگی دارد.
- احتمال ابتلا آقایان به عفونت مخمری منتقله از همسر کم است و فقط حدود ۱۵ درصد افرادی که شریک زندگیشان دچار عفونت مخمر واژن می باشد و با او رابطه محافظت نشده دارند به این ویروس آلوده می شوند. کسانی که آلت تناسلی ختنه نشده دارند بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند.
درمان عفونت های واژینال قبل از برقراری رابطه جنسی
- درمان واژینوز باکتریال: برای درمان واژینوز باکتریایی، پزشک ممکن است یکی داروی مترونیدازول را تجویز کند. این دارو به صورت قرص خوراکی مصرف می شود. مترونیدازول همچنین در قالب ژل موضعی مخصوص استعمال واژینال نیز موجود است.
- درمان کاندیدا: هنگامی که فردی برای اولین بار به عفونت مخمری مبتلا می شود، باید اطمینان حاصل کند که تشخیص و درمان صحیح را دریافت می نماید. کاندیدیازیس واژن معمولاً با داروی ضد قارچ درمان می شود. برای اکثر عفونت ها، درمان اصلی یک داروی ضد قارچ واژینال است یا مصرف یک دوز داروی خوراکی فلوکونازول.
- درمان تریکومونا: تریکومونیازیس را می توان با تجویز یک دوز داروی آنتی بیوتیکی (چه مترونیدازول و چه تینیدازول)، درمان کرد. مصرف این دارو با نظر پزشک، برای خانم های باردار اشکالی ندارد.
چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر خانم دچار یک یا چند مورد از موارد زیر بود، باید حتما به پزشک مراجعه کند:
- در طی یک سال چهار بار یا بیشتر به عفونت مبتلا شده باشد.
- باردار باشد.
- علائم شدیدی از عفونت را بروز می دهد .
- دارای سیستم ایمنی به خطر افتاده است.
- با وجود تکمیل درمان قبلی، هنوز علائمش پابرجا باشد.
