علت قرمزی چشم کودکان
گاهی اوقات پیش می آید که پدر و مادرها متوجه قرمز شدن چشم های فرزندانشان می شوند و طبیعی است کمی مضطرب شوند و فکرشان هزار جا برود. اما آیا واقعاً قرمزی چشم کودکان نگران کننده است؟ پزشکان متخصص عقیده دارند که اگر قرمزی چشم بدون علامت دیگری در کودکان به وجود بیاید معمولا نگران کننده نیست و در اثر تحریک توسط عوامل خارجی و محیطی می باشد. هلیکس در این مقاله به شما می گوید که علل شایع قرمزی چشم کودکان چیست و برای درمان آن باید چه کنید.
چرا چشم کودکان قرمز می شود؟
هر زمان که عروق خونی کوچک داخل چشم ملتهب شوند، رگه های صورتی یا قرمز در صلبیه (یا همان قسمت سفید کره چشم) ظاهر می شود که همانطور که قبلاً ذکر شد، معمولاً به دلیل تحریک عوامل خارجی است. به این ترتیب، تحریک و قرمز شدن چشم های کودک معمولاً با علائم دیگری همچون احساس سوزش در چشم، تاری دید و حساسیت به نور همراه است. از دیگر علل احتمالی و رایج قرمزی چشم در کودکان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. آلرژن ها:
گرد و غبار، گرده گل ها و آلاینده های شیمیایی معلق در هوا می توانند باعث ایجاد حساسیت در ناحیه چشم شوند و عوارض جانبی همچون اشک ریزی، التهاب، قرمزی و سوزش چشم را به همراه داشته باشند. اگر حدس می زنید که حساسیت باعث خون آلود شدن چشمان کوچولویتان شده است، تا زمان کاهش میزان عوارض او را از خانه بیرون نبرید تا از آلرژن ها (مواد حساسیت زا) در امان باشد.
2. آب و هوای خشک:
اگر محل زندگیتان آب و هوای خشک دارد و یا اگر اخیرا به حایی سفر کرد اید که هوای آن رطوبت کافی ندارد، به خاطر داشته باشید که می تواند موجب قرمز شدن چشمان کودکتان شود و سوزش را نیز به همراه داشته باشد. در این گونه موارد توصیه می شود که قطره اشک مصنوعی به همراه داشته باشید تا از خشکی چشم جلوگیری شود. اگر کودکتان کم سن و سال است در مورد مصرف قطره اشک مصنوعی با پزشک متخصص اطفال یا چشم پزشک مشورت نمایید.
3. قرار گرفتن بیش از حد در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV):
اگر قصد دارید در زمان های اوج تابش آفتاب از خانه خارج شوید و یا برای گذراندن فراغت به محیط های باز می روید، برای محافظت از چشم های کودک خود در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید، از عینک آفتابی با لنزهای مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش استفاده کنید و برای او یک کلاه نقاب دار تهیه نمایید تا به طور حداکثری از تابش نور مستقیم به چشمانش جلوگیری نمایید.
چه زمانی برای قرمزی چشم کودک و نوزاد باید به پزشک چشم مراجعه کرد؟
اگر با انجام موارد مراقبتی بالا، بازهم چشمان فرزندانتان قرمز است و علائم آن برطرف نشد (و حتی اگر علائم بدتر و آزار دهنده تر شدند)، باید او را نزد یک پزشک ببرید. در برخی از موارد قرمزی چشم کودکان می تواند نشانه ای از یک بیماری شایع باشد که عوامل مختلفی می توانند باعث ایجاد آن شوند. گاهی اوقات این قرمزی چشم ممکن است نشانه ای از یک بیماری زمینه ای جدی تر باشد که نیاز به پیگیری سریع دارند. برخی از این بیماری ها که ممکن است کودکان را درگیر کنند عبارت هستند از:
- ضربه یا آسیب به چشم: آسیب های ورزشی چشمی بسیار بیشتر از آنچه فکر می کنید شایع هستند و ممکن است فرزند دلبند شما طی ورزش یا حتی بازی کردن متحمل یک ضربه شده باشد که چشمانش نیز تحت تاثیر قرار گرفته باشند.
- عفونت های چشمی: بچه های کنجکاو که عاشق فضای بیرون از خانه هستند بیشتر در معرض عفونت های چشمی هستند. به عنوان مثال آن ها ممکن است از دست های کثیف خود برای مالش چشم هایشان استفاده کنند و باعث ایجاد عفونت های جدی در چشم خود شوند. به یاد داشته باشید که در صورت شک به این موارد، بهتر است با یک متخصص چشم (چشم پزشک) مشورت کنید.
- ورم ملتحمه: ملتحمه شایع ترین مشکل چشمی است که کودکان می توانند با آن مواجه شوند. این مشکل می تواند باعث قرمزی، خارش، التهاب یا تورم و ترشح یک مایع شفاف یا سفید به رنگ زرد، زرد مایل به سبز و یا سبز از چشم هایشان شود. در ادامه بیشتر در مورد این مشکل در کودکان توضیح خواهیم داد.
ملتحمه چگونه باعث قرمزی چشم در کودکان می شود؟
به ملتحمه pinkeye نیز گفته می شود زیرا قسمت سفید چشم و داخل پلک ها را صورتی و یا قرمز می کند و باعث خون آلود به نظر رسیدن چشم های کودک می شود. صورتی یا قرمز شدن چشم ممکن است از یک چشم شروع شود، اما بسیاری از کودکان به طور همزمان در هر دو چشم دچار ملتحمه می شوند. ملتحمه معمولاً آسیب رسان جدی به حساب نمی آید، اما خارش ناشی از آن می تواند بسیار آزاردهنده باشد. گاهی اوقات کودکان ممکن است دائما احساس کنند که یک مژه یا یک تکه شن در چشمشان وجود دارد و نمی توانند آن را بیرون بیاورند بنابراین دائما چشمان خود را می مالند و ابراز نارضایتی می کنند. گاهی آنقدر مالش چشم ها ادامه دار می شود که به ریزش اشک منهی می شود. بزرگسالان به ویژه والدین و معلمانی که زمان زیادی را با بچه ها می گذرانند نیز می توانند به التهاب ملتحمه مبتلا شوند. دوران بیماری ملتحمه کوتاه مدت است و معمولاً حدود یک هفته یا کمتر طول می کشد و سپس خود به خود یا پس از درمان توسط پزشک از بین می رود.
علت ورم ملتحمه در کودکان چیست؟
- باکتری های روی پوست: کودکان به دلایل مختلف دچار ملتحمه می شوند؛ اکثر بچه ها آن را از باکتری ها یا ویروس ها دریافت می کنند در نتیجه این بیماری را ملتحمه عفونی می نامند. باکتری ها را فقط با یک میکروسکوپ قوی می توان مشاهده کرد و ویروس ها حتی کوچکتر از باکتری ها هستند و حتی با میکروسکوپ های نوری رایج نمی توان دیدشان! باکتری ها همیشه روی پوست یا بینی یا دهان انسان زندگی می کنند و افراد هرگز از وجود آن ها مطلع نیستند زیرا غالبا آن ها خطر یا مشکلی را برای افراد به وجود نمی آورند. با این حال انواع خاصی از باکتری ها می توانند باعث عفونت هایی مانند ملتحمه عفونی شوند.
- عفونت گوش: گاهی اوقات بچه ها هنگام ورم ملتحمه دچار عفونت گوش می شوند زیرا باکتری های یکسان می توانند هر دو مشکل را در آن ها ایجاد کنند.
- ویروس ها: ویروس ها مانند آن هایی که می توانند باعث سرماخوردگی در انسان شوند، می توانند باعث التهاب ملتحمه در کودکان نیز شوند. ابتلا به ورم ملتحمه فقط با لمس کردن قابل انتقال است، یعنی فرزند شما با لمس دست یکی از دوستانش که آلوده به ورم ملتحمه باشد (و چشم هایش را لمس کرده است) می توانید به این بیماری مبتلا شود. علاوه بر آن اگر فرزندتان چشم خود را لمس کند و سپس به چشم شما بزند عفونت می تواند به چشم شما نیز منتقل شود و این چرخه ادامه خواهد داشت. شستن مکرر دست ها با آب گرم و صابون بهترین راه برای جلوگیری از آلوده شدن به ملتحمه می باشد.
- لمس آلرژن ها: کودکان به دلیل حساسیت به هر نوع آلرژن یا به دلیل وجود جسم خارجی که در چشم آن ها تحریک ایجاد نموده است می توانند دچار ورم ملتحمه شوند، اما این نوع ملتحمه ها مسری نیستند.
در صورت تشخیص قرمزی چشم کودک به علت ورم ملتحمه چکار باید کرد؟
اگر کودک دلبندتان صبح با چشم هایی ملتهب، اشک آلود، خارش دار، قرمز و یا پوسته پوسته تر از حد معمول بیدار شد منتظر نمانید و زمان را تلف نکنید، زیرا ملتحمه به راحتی گسترش می یابد و در مدت کوتاه تمامی اعضای خانواده و دوستان نزدیک را مبتلا می کند. بنابراین هرچه سریع تر به یک مرکز درمانی مراجعه نمایید و یا با یک پزشک متخصص چشم یا اطفال تماس بگیرید تا راهنمایی های لازم را به شما گوشزد کنند. در طی این زمان مرتبا دستان خود را بشویید تا از پخش بیماری در چشمان خود و دیگران جلوگیری کنید.
درمان ورم ملتحمه در کودکان چیست؟
هیچ کس نمی داند سالانه چند کودک مبتلا به ملتحمه می شوند، اما پزشکان بسیاری از کسانی که مبتلا به این مشکل هستند را درمان می کنند و می توانند به سرعت آن را تشخیص دهند. پزشک از کودک یا والدین و می پرسد که آیا چشمانش اخیراً قرمز و خارش یافته است یا آیا متوجه جسم خارجی در چشم کودک شده اید یا نه. اگر کسی را می شناسید (مانند برادر یا دوست صمیمی فرزندتان که چشم هایش قرمز و خارش دار است)، مهم است که پزشک را از آن مطلع کنید. پزشک با نگاه دقیق به چشم های کودک متوجه می شود که آیا قرمزی در چشم او وجود دارد یا خیر یا اینکه ترشحات از آن ها خارج می شود یا نه. سرانجام پزشک ممکن است گوش های کودک را نیز معاینه کند تا ببیند آیا عفونت گوش ناشی از باکتری مشابه که می تواند باعث التهاب ملتحمه شود وجود دارد خیر. در نهایت ممکن است یکی از موارد زیر را برای درمان قرمزی چشم کودک تجویز نماید:
- اگر قرمزی چشم کودک ناشی از باکتری باشد، احتمالاً پزشک قطره یا پماد آنتی بیوتیکی موضعی را برای او تجویز می کند (معمولاً به نوزادان پماد داده می شود و به کودکان و بزرگسالان قطره چشم می دهند). مادر یا پدرها باید به کودکان کمک کنند تا داروهای تجویزی پزشک را چند بار در روز به مدت یک هفته در چشم خود قرار دهند. مصرف داروهای تجویزی پزشک به صورت منظم بسیار مهم است تا عفونت عود نکند.
- متأسفانه اگر ویروسی باعث قرمزی چشم کودک و التهاب ملتحمه شود، این قطره ها برای درمان جواب نمی دهند و باید راه های دیگری مورد بررسی قرار بگیرند.
- اگر آلرژی باعث خارش و قرمزی چشم کودک شده باشد، پزشک ممکن است قطره های چشمی ویژه ای را برای کمک به رفع این علائم تجویز کند.
- اگر چشم های کودک شما شدیدا تحت فشار و آزار است، سعی کنید از یک دستمال سرد یا گرم استفاده کنید و ان را برای مدتی روی چشم او قرار دهید تا علائم فروکش کنند.
- گاهی اوقات با تمیز کردن ملایم چشم های کودک با آب گرم و توپ پنبه برای از بین بردن ترشحات غلیظ چشم، احساس بهتری را به آن ها می دهید. فقط باید بسیار مراقب باشید که دست های خود را بشویید و گلوله های پنبه ای را که استفاده می کنید، بعد از استفاده دور بیندازند. دستمال و حوله هایی که برای تمیز کردن یا خشک کردن چشم ها استفاده می شوند باید مستقیماً شسته شوند تا هیچ فرد دیگری به آن آلوده نشود.
- اگرچه ممکن است سخت باشد، اما سعی کنید کودکتان را از لمس کردن چشم هایش منع کنید و به یاد داشته باشید که دائما دستان او را بشویید. این دو مورد به شما کمک می کند تا از گسترش بیماری به دوستان و اعضای خانواده خود جلوگیری نمایید.
