تزریق کورتون به دیسک کمر
تزریق داروهای استروئید اپیدورال (ESI) یا کورتیزون (کورتون) یک روش کم تهاجمی است که می تواند به تسکین درد گردن، بازو، کمر و پا که ناشی از ملتهب شدن اعصاب نخاعی به دلیل تنگی نخاع یا فتق دیسک (دیسک کمر) باشد، کمک کند. داروها به فضای اپیدورال، منطقه ای پر از چربی بین استخوان و کیسه محافظ اعصاب نخاعی، منتقل می شوند. تسکین درد یا درمان کمردرد و دیسک کمر ممکن است چندین روز یا حتی سالها طول بکشد. هدف تزریق کورتون اینست که درد کمرکه ناشی از دیسک کمر است راه را کاهش دهد تا بتوانید فعالیت های عادی و یک برنامه فیزیوتراپی را از سر بگیرید. داروی استروئید شامل کورتیکواستروئید (به عنوان مثال: کورتیزون، تریامسینولون، متیل-پردنیزولون، دگزامتازون) به اضافه یک عامل بی حس کننده یا بیهوشی (مانند: لیدوکائین یا بوپیواکائین) است. این داروها به فضای اپیدورال ستون فقرات، یعنی ناحیه ای بین مهره استخوانی و "کیسه محافظ دورا اعصاب نخاعی و نخاع"، تزریق می شوند. تزریق کورتیکواستروئید می تواند التهاب ناشی از دیسک کمر را کاهش دهد و در صورت وارد شدن مستقیم به ناحیه دردناک می تواند موثر واقع شود. متأسفانه، این تزریق باعث کوچک شدن دیسک فتق شده و بیرون زده نمی شود. در این متن تمام آنچه که قبل و در طول تزریق کورتون(کورتیزون) اتفاق می افتد و نتایج و میزان موفقیت، عوارض جانی و خطرات تزریق کورتیزون را کامل شرح خواهیم داد با هلیکس همراه شوید.
۹ دی ۹۹